Lange duurloop

Ik had vorige week al aangegeven flink eraan te moeten trekken om mijzelf op tijd klaar te stomen voor de marathon van Utrecht. Afgelopen zaterdag de halve marathon gelopen wat door de stormachtige wind een hele kluif was, maar zondag dusdanig hersteld dat ik een uur heb kunnen uitlopen. Vandaag vrij en redelijk weer, dus besloten om een duurloop te doen van twee uur. Met hulp van de site meetjeafstand.nl had ik al een mooie route uitgestippeld over Herbayum, Kystersyl, Hitzum, Achlum, Arum, Kimswerd en weer terug naar Midlum . Lekker gelopen in een rustig marathontempo en natuurlijk met een lekker muziekje op want dat scheelt de helft. Volgende week kan ik nog mooi een duurloop van 2uur15 lopen en dan zondags naar Schoorl om de 30 kilometer te gaan lopen. Ik heb er wel zin in ook omdat zo`n mooie loop is, lekker door de bossen en over mooi glooiend terrein.

Canadese rock. Triumph

Canada heeft heel wat goede rockbands naar voren gebracht, wie kent Rush niet ze zijn al meer als 30 jaar actief. Andere minder bekende maar hele goede bands zijn bijvoorbeeld Santers, Moxy en Max Webster. Een van mijn favorieten was Triumph die enkele pracht platen op de markt hebben gebracht. Triumph maakt melodieuze hardrock met lichte bluesinvloeden. Zanger Rik Emmett heeft een prachtige stem en is een uitstekende gitarist, Mike Levine is de bassist en Gil Moore de drummer,die op sommige nummers ook zingt.

De band stond bekend als uitstekende live act met een prachtige lichtshow.

Uitstekende lp`s van Triumph zijn Progressions of Power met het spetterende I live for the weekend, het eveneens snelle Tear the roof off tonight en het prachtige Hardroad, Allied Forces waarvan het titelnummer een kraker is net als Fight the good Fight en het afwisselende Ordinary Man, Never Surrender met Too much thinking, het machtige titelnummer en het epische Battle Cry. Ook Just a Game ( meer blues georienteerd) en Rock `n Roll machine zijn degelijke hardrockplaten. Rik Emmett is tegenwoordig nog bezig als soloartiest maar dat is toch wat te soft voor mijn oortjes.

Het is nog wachten op een ultieme live dvd van deze ijzersterke band!

Geritz versus Hornstra

Vandaag de halve marathon van Tzum gelopen. Je hebt soms van die lopen dat je steeds weer dezelfde loper of loopster tegenkomt. Vandaag was het de harde wind (kracht 6,7) die daar de reden voor was. Maaike Hornstra de sympathieke alles doener ( hardlopen,survival,touwtrekken) en net als mij lid van SV Friesland kwam ik vandaag verschillende malen tegen. Normaliter is Maaike een maatje te groot voor mij maar vandaag liep het wat anders. Vlak na de start in Tzum liep ze mij de eerste keer voorbij en ging ik ervan uit dat ik haar niet weer zou zien. De eerste kilometers richting Itens hadden we de wind van opzij, dus dat viel nogal mee.De eerste 5 kilometer in 22 minuten stemde mij tevreden. Op weg naar Oosterlittens wist ik Maaike weer bij te halen en door een tempoverhoging van het groepje waarin ik liep, kwam er zelfs een gat tussen ons. Na Oosterlittens en richting Winsum ging het wat minder en ja hoor daar was Maaike weer! Na Winsum liep ze bij me weg en gezien de manier waarop dacht ik, die zie ik niet meer terug. Na Winsum nog 6 lange kilometers terug tegen de harde wind in richting Tzum. De eerste kilometer van deze zes leek ik haast stil te staan maar dat deden er wel meer! Toch wist ik nog wat kracht uit mijn tenen te persen en zowaar nog wat tempo te ontwikkelen, en ja hoor daar was Maaike warempel weer! Zo te horen vond ze het wel prettig om wat hulp te krijgen en zo geschiedde. Vlak voor de finish vond Maaike het wel goed en liep ik naar een eindtijd net onder de 1uur40. Ik was best wel tevreden want de slopende wind zat een snellere tijd in de weg en deze eerste halve marathon na de twee weken kwakkelen van begin Januari is dan best wel moeilijk.

Foto`s van deze loop staan hier

En hier staan de uitslagen

De klassieker Rainbow Rising

Ritchie Blackmore is wereldberoemd als oud gitarist van Deep Purple en menig beginnend gitaarspeler leerde zichzelf de eerste akkoorden van Smoke on the Water aan. Wat sommige misschien niet weten is dat hij na Deep Purple een eigen band had en wel Rainbow. Met deze band maakte hij o.a. de klassieker Rising.

De muzikanten die meespelen op deze lp zijn zanggod Ronnie James Dio, drummer Cozy Powell, bassist Jimmy Bain en keyboardspeler Tony Carey.

Om de kracht van deze plaat te ondervinden moet je eigenlijk gelijk naar kant twee waar slechts twee nummers staan, maar wat voor nummers! Het bombastische Stargazer is te betitelen als een Neo klassieke powermetal Hymne waar een symphonyorkest in samenspel met de band een geweldig nummer neerzetten. Wat Dio hier op vocaal gebied laat horen is fenomenaal.

Het tweede nummer A light in the black is een lekker snel nummer met opzwepend drumwerk van Cozy Powell en naast een keyboardsolo ook een heerlijke gitaarsolo van Ritchie Blackmore.

Kant een is eenvoudiger van opzet maar bestaat uit vier klassieke hardrocknummers. Keyboardklanken luiden het opzwepende Tarot Woman in en ook op dit nummer is het genieten van Dio`s vocale prestaties. Run with the Wolf, Starstruck en Do you close your Eyes zijn klasse hardrock nummers met herkenbare refreinen en heerlijk gitaarwerk.

Deze lp is een mijlpaal in de hardrockhistorie!

Japans Metaal. Loudness!

Ditmaal geen lp of cd maar een band waar ik aandacht aan wil besteden. Uit het land van de rijzende zon Japan kwam in de jaren 80 hele goede rockmuziek. veruit de beste band voor mij was de formatie Loudness. Deze band was zijn tijd enigzins vooruit want hun eerste twee lp`s waren behoorlijk progressief te noemen. The Birthday Eve uit 1981 en Devil Soldier uit 1982 zijn prima platen maar toendertijd mondjesmaat te verkrijgen middels de importkanalen. Opvallend op deze lp`s zijn de japanse vocalen die niet echt overtuigen maar de muziek is klasse. Vooral gitarist Akira Takasaki is geweldig maar ook drummer Higuchi Munetaka kan er wat van.

In 1983 verschijnt het spetterende The law of the devil`s land, ditmaal met engelse vocalen.

Hoogtepunten op deze plaat zijn het snelle titelnummer met een spetterende gitaarsolo, het eveneens snelle In the mirror, het vette Black Wall en in een orkaan tempo gespeelde Speed, maar ja wat wil je met zo`n titel!

In 1984 verscheen het net zo geweldige Disillusion met klasse nummers als Esper, het machtige instumentale Exploder ( Eddie van Halen verbleekt hierbij), Dream Fantasy en het hele mooie Ares Lament.

Thunder in the East uit 1985 is wat eenvoudiger van opzet maar door de betere productie uitstekend van kwaliteit en kent veel goede nummers als Run for your life, Crazy Nights (je hoort Akira letterlijk over zijn gitaar scheuren), Heavy Chains en Like Hell.

Ook live is de band erg goed getuige de dubbele live lp Live-Loud-Alive en de obscure live dvd die opgenomen is in Nederland! Lightning Strikes is de laatste lp die ik van deze rockers heb aangeschaft. Een goede plaat met als beste nummers Black Star Oblivion, Ashes in the Sky en Face to Face ( typisch snel Loudness nummer).

De band heeft nog vele lp`s uitgebracht maar deze waren niet erg succesvol meer in Europa.

In 2004 verscheen de laatste cd Racing die op enkele nummers na niet echt bijzonder is.

Ik ben benieuwd of we nog eens van wat van deze prima band zullen horen?

Gebrekkige voorbereiding!

Het ging niet goed in de voorbereiding naar de marathon van Utrecht ( voor de Slachte marathon in Juni heb ik nog tijd zat gelukkig ), afgelopen zaterdag slechts 10 kilometer gelopen bij de Bildtstarrun in Sint Jacobaparochie. Hierna tot vandaag niets gedaan want ik was nog steeds niet fit. Gisteren mezelf voor het blok gezet, nu weer trainen want anders wordt het niets in Maart.
Ik moet me eerst maar richten op de 30 kilometer van Schoorl met daartussen de halve marathon van Tzum. Zoals gezegd vandaag minstens een uur lopen al is het maar rustig aan. Ik heb mijn vaste rondje over Herbayum, Kysterziel gelopen en het viel zoals verwacht niet mee.
Maar goed we lopen weer en dit maar vol zien te houden voorlopig.
Morgen weer werken dus niet naar de loop in Makkum

Duitsland heeft in het verleden goede rockbands voort gebracht zoals The Scorpions, Warlock,Accept en Helloween. Van al deze artiesten heb ik wel een of meerdere platen of cd`s in de kast staan. De duitse zanger en gitarist Tobias Sammet bekend van de power metalband Edguy en van zijn soloproject Avantasia brengt nu in 2008 de derde Avantasia cd genaamd The Scarecrow uit. Met de eerste twee cd`s was ik niet bekend maar deze heb ik de afgelopen dagen kunnen beluisteren. Net als bij Arjen Lucassen zijn project Ayreon maakt Tobias gebruik van diverse zangers zoals Jorn Lande (ex Masterplan), Roy Kahn (Kamelot), Michael Kiske (ex Helloween) en niemand minder dan good old Alice Cooper. Als zangeres laat Amanda Somerville horen wat ze in haar mars heeft.

Als gast gitarist speelt Rudolf Schenker mee en ook ex Kiss drummer Eric Singer. Wat voor muziek kun je verwachten op deze cd? Een lekker in het gehoor liggende mengelmoes van melodieuze hardrock, enkele speedmetalachtige nummers, mooie ballads, keltische en bombastische rockelementen kortom voor iedereen wat wils. De kwaliteit van de nummers is uitstekend te noemen, ze klinken lekker met de koptelefoon op maar ook in de auto.

Mijn favoriete nummers zijn The Toy Master gezongen door Alice Cooper, Twisted Mind gezongen door Roy Kahn, het lekkere snelle Shelter from the Rain, Devil in the Belfry (Helloween invloeden) en het deels door superzanger Jorn Lande gezongen Another Angel Down. Lekker cd !!

Overdenkingen!

Elk jaar is er op televisie het programma de top 2000 en dan is het weer genieten van al die hits die je in dik 35 jaar hebt meegekregen. Ik ben dan ook blij dat er nog steeds een hoop goede rocknummers de revue passeren met o.a. Deep Purple, Led Zeppelin en Queen. Opvallend is dat er nog weinig nummers in staan van de afgelopen jaren en dat is toch wel een teken aan de wand. Ik ben inmiddels 48 en ik betrap mij erop dat ik nog steeds vreselijk kan genieten van rockmuziek, dus nog lang geen overstap naar klassiek en af en toe nog eens lekker luchtgitaarspelen als mijn vrouw of kinderen het niet zien. Ik heb ook helemaal niets met de top 40,50 muziek die je op de radio hoort, laat staan dat ik zo`n zender aan zal zetten. Je kent meer dan drie kwart van de artiesten niet eens die in die hitlijsten staan. Er wordt mijn inziens tegenwoordig weinig goede muziek meer gemaakt. Neem nu al dat nederlandstalig gekweel met Jan Smit, Frans Bauer, Nick en Simon, ik wordt er ontoepasselijk van. Wel heb ik waardering voor de betere nederlandse bands als Blof en zo, die kunnen tenminste nog fatsoenlijke muziek maken. Ook ergelijk zijn al die uit de computer gebraakte dansversies van prachte nummers van bekende artiesten of al die eendagsvliegen van Idolspubers waarvan je gelukkig na een tijdje niets meer hoort. Mooi ik zet nog maar even de nieuwste cd van die oude lullen van The Scorpions op ( dik in de vijftig die mannen maar spelen kunnen ze nog!) en sluit dit stukje af.

De klassieker Riot

Riot is een amerikaanse heavy metalband die met hun 2e langspeler Narita in 1979 doorbrak in het harde genre. De gitaristen Mark Reale en Rick Ventura spelen op deze lp de pannen van het dak met heel veel gitaarsolo`s en zanger Guy Speranza laat horen over een uitstekende stem te beschikken. De nummers zijn over het algemeen snel en melodieus en blijven gelijk hangen als je ze gehoord hebt. Opener Waiting for the Taking laat meteen horen wat je kunt verwachten heerlijke snelle heavy metal, 49er en Kick down the wall laten soms het tempo even vieren maar beuken heerlijk door. De cover Born to be Wild van Steppenwolf is het minste nummer maar gelukkig volgt het instrumentale Narita wat een klapper van jewelste is, wat een solo`s.

Here we come again is weer uptempo en Do it up is ook prima. Hierna komt mijn favoriet Hot for love, wat op het laatst in de hoogste versnelling gespeeld wordt met fantastische solo`s waar de zanger spontaan op klaar dreigt te komen! White Rock en het weer supersnelle Road Racin sluiten deze geweldige plaat af!

Hun volgende plaat Fire down under is ook super en mag eveneens als een klassieker bestempeld worden. Hierna is er ook nog eens een prima liveplaat verschenen en ook Born in America is nog de moeite waard! Na deze plaat ben ik ze uit het oog verloren maar de band bestaat nog steeds onder leiding van Mark Reale.

Al veel inschrijvingen Slachtemarathon!

Er hebben zich inmiddels al veel lopers ingeschreven voor de Slachte marathon 2008.
Wie er zich tot nu toe ingeschreven hebben kun je
hier vinden

Verslag Eerappelrin

Vanmorgen opgestaan met het gevoel wel te kunnen lopen in Sint Jacobaparochie dus op naar het Bildt, de vruchtbare bodem van onze loopvereniging SV Friesland. Het leek eerst nog niet zo druk te worden maar uiteindelijk stonden er toch nog 170 lopers aan de start voor 6,10,16 of 21 kilometer.

Bij het inlopen merk je al gauw dat het lichaam toch eigenlijk niet klaar is voor 1 laat staan 10 kilometer, maar ja je bent er toch dus starten maar. De eerste kilometers richting Wier hebben we het windje mee dus dat scheelt toch de nodige inspanning. Ik krijg gezelschap van Laas Bonnema de triatleet uit Vrouwbuurt en hij wil het tempo wel aangeven. Na 4 kilometer dunt het deelnemersveld uit omdat de halve marathonlopers afslaan en slaan we later de Kouwe Weg in waar we de wind schuin tegen krijgen. Ik heb moeite met het tempo dus weinig kopwerk maar het valt me nog niet eens tegen. Hierna nog een paar kilometer naar de finish, die ik uiteindelijk in 45.53 bereik. Al met al nog niet zo`n gekke tijd als je niet fit bent. Ploeggenoot Wim Bakker is 2e geworden op deze afstand dus hij is dik tevreden.

Uitslagen vind je hier

De klassieker Metal Church

Een topper op Heavy Metal gebied is voor mij het in 1984 verschenen debuut album van Metal Church. Deze amerikaanse band rond gitarist Kurdt Vanderhoof maakt op deze plaat een verpletterende indruk. Een duister intro luidt Beyond the Black in, een heavy nummer met prachtige loopjes en voortreffelijk strak drumwerk van Kirk Arrington. Het titelnummer wordt met kort drumgeroffel ingeleid en er volgt een riff waar Black Sabbath jaloers op zou zijn,fantastisch! Merciless on Slaught is instrumentaal en het snelle drumwerk zweept de hele band op. In dit nummer zitten ook enkele splijtende gitaarsolo`s. De ballad God of Wrath sluit kant 1 prima af met prima zangwerk van David Wayne.
Na deze afwisselende nummers is het op kant 2 meer recht toe recht aan met supersnelle nummers als Betallions,Hitman of In the Blood. Als laatste nummer wordt de Deep Purple cover Highway Star in de hoogste versnelling gespeeld.
Na deze plaat verscheen nog het prima The Dark en was de live cd nog de moeite waard maar werd nooit meer het hoge niveau van het debuut gehaald.

Evergrey

De laatste jaren komt er veel goede heavy rock uit het hoge noorden van Europa. Finland heeft met een band als Nightwish natuurlijk een topper in huis, Zweden heeft met Europe een hitformatie naar voren gebracht ( hun laatste twee cd`s en dvd zijn trouwens best te pruimen!) en Noorwegen heeft bijvoorbeeld Hellfueled.

Een band uit Zweden die ik zeer de moeite waard vind is Evergrey. Deze band heeft een prachtige donkere sound wat onder het label progressieve metal te rangschikken valt.

Zanger Tom S.Englund heeft een prachtige stem en hij weet samen met gitarist Henrik Danhage een heel eigen gitaargeluid neer te zetten. Veel van hun nummers worden interessanter door het prachtig inkleuren met keyboards, koren of een vrouwelijke stem en klinken soms nog eens behoorlijk bombastisch.

Zelf ben ik nogal verknocht op hun live dvd a night to remember waar hun beste nummers uitgevoerd worden. Toppers hierop zijn The Masterplan ( snel en hard),het prachtige instrumentale When the Walls come down, de headbanger Mark of the Triangle, She speaks to the dead en het zeer gevoelig met zijn vrouw Carina Kjellber gezongen For every tear that falls .

Het concert is overigens zeer fraai gefilmd in een klein orkestzaaltje met balkons en al.

In 2006 verscheen hun laatste cd Monday Morning Apocalypse die wat anders van opzet is, kortere nummers maar wel lekker strak en vet. In 2008 zal er hopelijk weer een nieuwe cd van deze uitstekende band verschijnen.

Eerappelloop concurrent Potatoerun?

Aanstaande zaterdag staat er weer een loopje op het programma maar het is afwachten of ik mee zal doen. Deze week twee dagen op bed gelegen, zwaar verkouden,hoofdpijn kortom weg gegooide dagen! Vandaag nog steeds niet fit maar afwachten, in ieder geval wordt het niet meer dan 10 kilometer zaterdag. Loopvriend Wim Bakker van West-Terschelling komt ook over en hij belde vanavond op dat hij er veel zin in had. Ik kan altijd nog als vrijwilliger mijn diensten aanbieden aan de familie Kooistra.
Informatie over deze loop vind je hier

DVD bespreking Score

Vandaag aandacht voor een dvd en wat voor een! Mijn veruit favoriete band Dream Theater heeft in 2006 de dvd Score uitgebracht. Vanwege hun 20 jarig bestaan wilde deze band een uniek werkstuk maken en dat is ze zeker gelukt. Het optreden is gefilmd in het prachtige Radio City Music Hall in New York en werd bezocht door 6000 fanatieke Dream Theater fans.

Het is voor een band een hoogtepunt om met een klassiek orkest hun nummers te spelen en Dream Theater doet dit hier met het 30 koppige Octavarium orkest o.l.v. Jamschied Sharifi.

Ik heb nog nooit zo een perfect samenspel tussen een orkest en een rockband gehoord als op dze dvd! Lange nummers als Six Degrees of Inner Turbulence,Octavarium en Metropolis worden op magistrale wijze uitgevoerd! Het beeld en het geluid zijn ook prima dus het is genieten geblazen want alle bandleden zijn in topvorm, zelfs zanger James Labrie.

Op de andere dvd speelt de band nummers uit hun hele oeuvre waarbij niet voor de veilige weg wordt gekozen maar men nummers speelt die je normaliter niet vaak hoort van hun.

Another Won is een nummer uit de tijd dat ze nog Majesty heette en Raise The Knife is nog nooit op cd verschenen. Tijdens het laatste nummer The Spirit Carries On zingt de hele zaal mee en zie je dat het drummer Mike Portnoy geemotioneerd daar door raakt.

Naast het optreden is er nog een dvd met extra zaken als een documentaire over de band en een leuk animatiefilmpje die gemaakt is tijdens de opnames van Octavarium.

Wil je dus in beeld en geluid genieten van geweldige Progressieve Rock, dan mag je deze dvd niet missen!

Druk loopweekend

Er is het afgelopen weekend op verschillende plaatsen gelopen, in Leeuwarden was er de Douwe Kleefstraloop, de uitslagen staan hier Op de site van Lionitas staan de foto`s In de Wilp was er ook een Nieuwjaarsloop waar SV Frieslandleden aan deelnamen. De uitslagen van deze loop staan hier
In Dokkum was er de Be Quickloop waarvan de uitslag hier te vinden is. In Sneek was er de 3e Winterloop waarvan de uitslagen er nog niet zijn. De uitslagen staan inmiddels online

De klassieker Savatage!

Als ik moet kiezen voor de meest imponerende cd`s van de amerikaanse formatie Savatage, kan ik niet kiezen tussen The Hall of the Mountain King en Gutter Ballet. Beide cd`s hebben enkele geweldige nummers voor je in petto maar een ding is zeker het spettert je boxen uit!
Savatage maakt zware heavy metal met uitstekend zangwerk van Jon Oliva en mooie melodieuze solo`s van de helaas te vroeg overleden gitarist Criss Oliva.
Toppers op The Hall zijn voor mij Legions met prachtig solowerk van Criss, 24 Hours ago met Jon Oliva in topvorm, het machtige titelnummer ingeleid door het instrumentale Prelude to Madness en het snelle White Witch.
Gutter Ballet is ook al zo`n geweldige cd waarvan vooral de emotioneel gezongen nummers Gutter Ballet en When the Crowds are gone imponeren. Of Rage and War is een keihard nummer en Hounds bevat weer fraai solowerk van Criss en klinkt lekker sinister. The Unholy en Thorazine Shuffle zijn ook zeer goede nummers. De afgelopen jaren heb ik niet zoveel meer gehoord van deze band maar Dead Winter Dead en Poets and Madmen bijvoorbeeld zijn iets minder van kwaliteit.

Fotooverzicht sportjaar 2007 NW Friesland

Foto: Gert Gort

Een van mijn bezigheden naast het hardlopen en rockmuziek luisteren is het schrijven van loopverslagen voor de Harlinger Courant,soms het clubblad van onze loopvereniging en Regio Sport NW Friesland. Ik kreeg een mailtje van Bernard Pijper die op zijn webpagina een prachtige fotorapportage heeft staan van het sportjaar 2007. De foto`s vind je hier

Slachte Marathon 2008

In het jaar 2000 was Friesland helemaal in de ban van Simmer 2000, vele friezen uit alle delen van de wereld kwamen weer even terug op hun geboortegrond. Een geweldig feest was dat met vele activiteiten op allerlei gebied. In het kader van het Fries festival werd ook de Slachtemarathon georganiseerd voor wandelaars en hardlopers waarbij er onderweg genoten kon worden van kunstobjecten en live muziek. Er deden toen maar liefst 8000 wandelaars en 750 hardlopers mee aan deze marathon. Het traject van ruim 42 kilometer loopt over de oude dijk tussen de friese dorpen Oosterbierum en Raerd. Bij Wommels moest de nieuwe loopbrug de Neie Kromme overgestoken worden. In 2004 werd het parcours andersom gelopen en eindigde alles in een voor de wandelaars chaotische toestand vanwege de lange wachttijden bij de bussen die iedereen moest afvoeren.
In 2000 liep ik deze marathon zeer ontspannen in 3uur 21 en genoot ik het meeste van het feit dat er zoveel voor mij bekende hardlopers deelnamen. De entourage was gezellig maar doordat er zo vroeg gelopen werd ging er veel meer aandacht naar de wandelaars uit.
In 2004 had ik veel getraind voor de 2e editie maar gooide een griepaanval een week van tevoren roet in het eten.
Nu staat dus de 3e editie voor de deur en ik sta te popelen om me weer in te schrijven. Vanaf 7 januari is dit mogelijk en wel op de volgende site

Ik zat gisteren voor mijzelf eens te bedenken of er nog een dag zal komen dat ik deelnemer zal zijn aan de Nieuwjaarsloop in Grou. Het antwoord hierop is duidelijk, NEE. Waarom niet is dan de volgende vraag? Er zijn de volgende redenen voor te bedenken.
1. Ik moet werken net als afgelopen dinsdag
2. Ik lig nog met een enorme kater op bed
3. Ik riskeer een echtscheiding want ik ben al zo vaak weg zegt mijn vrouw
4. Ik heb op Oudjaarsdag al deel genomen aan een loop in Den Helder,Poppingawier,Soest of Marrum
5. Ik ben aan het overwinteren in een lekker warm land

Om te weten wie er wel deelnamen aan deze loop, klik hier