Hongerklop bij Bonefatiusloop!

Ik ging zaterdag naar Dokkum met het voornemen  om de halve marathon in 1uur36 te willen lopen d.w.z. 3 minuten sneller dan in Langezwaag. Het weer was wel aardig met nog wat zon alleen de wind begon in de middag wat aan te trekken. Het was erg druk maar gezellig bij de Bonefatiuskapel en er waren genoeg bekenden om even een praatje te maken.

Bij de start trof ik Lydia Klessens en maar eens even vragen wat haar plannen waren. Een uur en 35 minuten was haar doel, dus daar zou ik bij in de buurt moeten blijven. Het was Bonefatius zelf die ons wegschoot om 14.00 en we liepen richting de stadswallen van Dokkum, zo langs de molen en op naar het buitengebied van de elfstedenstad.

De eerste kilometers gingen in 4.15 dus veel te hard maar ja je word door zo`n groep toch meegezogen. Dan op naar Dokkumer Ee langs het water en een mooi looppad. Het tempo zat er goed in maar niet zo mal als de eerste 3 kilometer. We hadden het windje ook mee en we moesten ook nog terug. Het was lang geleden dat ik een voor mij zo`n hoog tempo gelopen had maar het ging aardig.

Het deelnemersveld was inmiddels aardig uiteengeslagen en dat zou later tegen de wind in alleen nog maar groter worden. Bij Dokkumer Ee gingen we de brug over en kregen we wind tegen. Het tempo zakte gelijk maar door wat te wisselen van kopman ( vrouw) was het aardig te doen. We liepen nog steeds op een eindtijd rond 1uur33, dus dat zou wel heel mooi zijn.

Rond kilometer 15 waren we weer vlak bij Dokkum maar moesten we nog een rondje van 6 kilometer gaan lopen om bij de finish te komen. Bij kilometer 16 vloeiden ineens de krachten weg en stond ik helemaal geparkeerd zoals ze wel eens bij het wielrennen zeggen. Dat werden nog hele moeilijke kilometers dus en ik baalde als een stekker, weg mooie eindtijd! De laatste 2 kilometer kon ik nog iets het tempo verhogen maar dat kon mijn slechte gevoel niet meer weg nemen. Eindtijd 1.35.40, terwijl dat drie minuten sneller had kunnen wezen.Waren  de te snelle start of de harde wind tegen terug of een hongerklop de oorzaak geweest, ik denk het laatste. De eindtijd was toch wat ik eerst in het hoofd had dus dat was nog positief,maar er had meer ingezeten.

Rondje Goutum,iets te lang!

Zondag had ik de 30 kilometer in Leeuwarden op het programma staan of te wel het Rondje Goutum. Nu komen we wel door Goutum en ook nog van twee verschillende kanten maar bij deze afstand ga je wel wat verder de provincie in. Heel leuk want dan kom je weer op paden en door dorpen waar je normaliter niet zo gauw komt. Lionitas was de gastheer en ze hadden heel wat afstanden op het programma staan. Meer dan 400 lopers kwamen er op af en dat was mooi voor de organisatie die het goed voor elkaar had. Elke kilometer duidelijk aangegeven en dus kun je mooi je tussentijden bijhouden.Het was fris weer door de mist dus de lange loopbroek nog maar aangedaan. Na de halve van Langezwaag kwam deze 30 kilometer misschien wel wat te vroeg voor me maar het voor mij nieuwe parcours trok me erg. Een eindtijd van 2uur30 zou al mooi zijn! Vanaf de start kon ik het benodigde tempo van 5 minuten de kilometer goed volhouden, Jammer dat ik na het verlaten van Goutum alleen kwam te lopen maar ik had wel steeds zicht op een groepje vlak voor me. Ondertussen werd het wat warmer en had ik de verzorgingsposten wel nodig om dorstgevoelens te onderdrukken. Het was mooi lopen over de dorpen Wirdum, Swichum en Eagum en het liep tot kilometer 20 best lekker. Hierna werd het toch wat minder maar tot kilometer 25 kon ik nog wel het benodigde tempo lopen.

In de nieuwbouw van Goutum kreeg ik het toch moeilijk, ik had dorst en ik raakte vermoeid. Ik moest af en toe even een klein stukje wandelen maar de wetenschap dat de finish dichtbij was zette me toch steeds weer in beweging. Zo kwamen dus weer bij atletiekbaan waar ik finishte in 2.31.07 slechts een minuutje boven de gehoopte tijd dus dat viel nog mee! Ik was toch blij dat ik deze afstand gelopen had want het geeft een goede basis voor de komen de tijd.

De 8 van Langezwaag

De 8 van Langezwaag is een loop die ik haast wel dromen kan zo vaak heb ik daar al gelopen. Het is dan ook een mooie loop vanwege het prachtige stuk parcours bij Bontebok en Katlijk. Vandaag weer de halve marathon op het programma met ditmaal voor het eerst geen rondje parkeerplaats meer maar een rondje woonwijk. Later in het parcours moesten we ook nog een ander stuk lopen vanwege werkzaamheden maar dat was geen straf daar het een mooi bosstuk was.

Het was druk, veel lopers en veel bekenden zodat er veel te praten viel en dat maakt het lopen ook zo leuk! Na Apeldoorn had ik een eindtijd zo rond de 1uur42 ingeschat daar de conditie nog niet optimaal was. Rustig beginnen want er stond ook aardig wat wind en dan maar zien hoe het zou gaan. De eerste 5 kilometer ging rond de 23 minuten dus mooi op schema en ik liep steeds tussen wat individuele lopers, er ontstond geen groepje zoals meestal gebeurd.

In de bossen waren ze weer druk met bomen zagen en dat gaf weer zo`n voorjaarsgevoel. De 10 kilometer ging rond de 46 minuten dus een mooi vlak schema. Ik kon een paar kilometer oplopen met een loper die de 10 Engelse Mijlen liep en we wisselden wat loopervaringen uit.Terug in Langezwaag moest ik nog het kleine rondeje van 5 kilometer lopen en ik kon zowaar nog wat lopers inhalen. Een eindtijd onder de 1uur40 zat er wel in want ik liep nog steeds een constant tempo. Wel de finish kwam in zicht en ik kwam binnen in 1.39.02. Ik was tevreden met deze tijd en ik had een goed en constant tempo gelopen.

Vandaag heb ik deelgenomen aan de Mini Marathon (18.5 kilometer) onderdeel van de Midwintermaraton in Apeldoorn. Ik had ervoor gekozen om niet de Asselronde te gaan lopen aangezien de lichamelijke gezondheid de afgelopen anderhalve week verre van goed was. Het devies was rustig aan en genieten van de prachtige omgeving en de sfeer rond deze loop.
Ik had jaren geleden al eens deelgenomen aan deze loop maar toe was de start en finish op een heel andere plaats. Nu op de gezellige Loolaan waar het druk was met lopers en toeschouwers. We konden terecht in de grote Orpheushal van sponsor Achmea. Voor het overschrijven moest ik daar wezen en dat ging erg vlot. Wat opviel dat het daar allemaal erg goed georganiseerd was. Het parcours was door de organisatie praktisch geheel sneeuwvrij gemaakt en vanwege de strenge vorst had men allerlei tips en aanpassingen gedaan. Zo was het drinken onderweg lekker warm en kon men in 3 warme tenten terecht bij problemen.

Om 11.30 werden we weggeschoten en liepen we de lange Loolaan af richting Hoog Soeren. Ik kon van de vorige keer nog wel herinneren dat het parcours niet vlak was en dat bleek ook zo te zijn.Na twee vlakke kilometers gingen vals plat omhoog en dat was te merken in de bovenbenen.

Ik liep mijn eigen tempo en maakte me niet druk om al die lopers die me passeerden.De 5 kilometer ging in 23 minuten en daar was ik wel tevreden over. Het parcours was prachtig o.a. langs Berg en Bos en we liepen lekker beschut in bosgebied en de zon maakte het best aangenaam om te lopen ondanks de vrieskou. De 10 kilometertussentijd was wat langzamer ongeveer 48 minuten dus besloot ik het tempo iets te verhogen. We hadden wat stukjes afdalende weg en dat liep natuurlijk lekker. Het 15 kilometerpunt werd rond de 1uur13 gepasseerd. Het laastste stuk ging lekker soepel en eenmaal op de Loolaan aangekomen kon er nog een kleine tempoversnelling vanaf. Ik finishte in 1.27.57 en moest daar maar tevreden mee wezen. Ik had geen moeite met de afstand gehad en me niet hoeven te forceren. Heb je toch een goede basis voor de komende tijd! Al met al erg genoten van een prachtige loop onder fantastische winterse teferelen en een perfecte organisatie!

Woensdag was het zover, al meer dan 20 jaar fan van Dream Theater en ze nog nooit live gezien! Nu waren ze vlakbij te zien in Zwolle en daar moest ik gewoon heen ondanks de dure kaartjes en de wetenschap dat de IJsselhallen niet bekend staan om de beste acoustiek. Ik was lekker vlot in Zwolle en daar proberen zo dicht mogelijk bij het podium te komen. Dit lukte aardig, stond er zo`n 10 meter vanaf en mooi in het midden. Het voorprogramma Periphery speelde gelukkig kort, wat een teringherrie en dat met 3 gitaristen,een adhd drummer en een zanger (lees schreeuwer) die amper boven het lawaai uit kwam. Heeeeeeeeeeeel slecht deze band!
Dan eindelijk doven de lichten en worden we getrakteerd op een prachtig muzikaal intro, een op drie kubusvormige objecten geprojecteerd filmpje ( gebaseerd op de nieuwe cd ) en zien we het indrukwekkende drumstel van nieuwe drummer Mike Mangini.

De band start met Bridges in the Sky van de nieuwe cd en ik hoor het gelijk, het geluid is prima! Zanger James Labrie is goed bij stem en dat is dus een prima begin van het concert. Hierna terug in de tijd met 6.00 van Awake en het is genieten van het gitaarwerk van John Petrucci en het toetsenspel van Jamews Rudess (prachtig keyboard die hydraulisch in alle standen is te zetten). Build Me Up, Break Me Down is ook weer van de laatste cd, die natuurlijk de meeste aandacht krijgt. Surrounded is weer een oudje en weer fijn om te horen maar hierna kunnen we met het heavy The Root Of All Evil lekker uit ons dak gaan. Dan mag drummer Mike Mangini kort zijn kunsten vertonen en hoe! Wat een geweldige drummer en doet beslist niet onder voor Mike Portnoy, de vorige, hoewel die veel meer op de voorgrond trad.

Dan een van mijn favorieten het hele oude Fortune in Lies en wat een spetterende uitvoering, echt geweldig! Na dit hoogtepunt het beste nummer van de laatste cd Outcry, werkelijk subliem gespeeld en wat een spanningsveld in dit nummer!Heel mooi bij dit nummer ook de achtergrondbeelden en de schitterende lichtshow. Hierna hebben we een acoustisch intermezzo met The Silent Men en Beneath the Surface, leuk voor de afwisseling maar voor mij had het niet gehoeven. On the Back of Angels is weer van de laatste cd en is een prachtig nummer. Hierna ga ik helemaal uit mijn dak met War Inside My Head en The Test That Stumped Them All van Six Degrees, wat een krakers deze nummers en Petrucci knalt zijn vette riffs de zaal in.

Dan wordt het prachtige The Spirit Carries On gespeeld met kippenvelsolo van John Petrucci en ik zie in gedachten de gospelkoorzangeressen van de dvduitvoering meezingen. Breaking All Illusions is weer van de laatste cd en een lekkere lange afsluiter van het optreden.

Als toegift krijgen we het machtige Pull Me Under en nog eenmaal gaat de band en zaal uit zijn dak. Het concerts in ondanks zijn twee uur me nog te snel voorbij gegaan maar ja dat is nu eenmaal de werkelijkheid en zegt alleen maar hoeveel ik ervan genoten heb. Jammer dat er dat er niet meer oude nummers gespeeld werden maar ja je kan niet alles hebben. Het was een geweldig optreden en ik had het beslist niet willen missen!

Bikkelen bij 10 EM Sint Annaparochie!

Vanmorgen was het nog droog dus besloten om naar Het Bildt af te reizen voor de 10 Engelse Mijlen want voor Apeldoorn kon ik nog wel wat kilometers volbrengen. Jammer genoeg begon het alweer snel te regenen en trok de wind behoorlijk aan. Er waren ruim 150 lopers en dat viel niet tegen voor een loop op zondag en het slechte weer. Het was even afwachten hoe de beentjes zouden aanvoelen na de loop op zaterdag. Na een stukje woonwijk en bos in Sint Annaparochie ging het richting Berlikum. Het viel niet mee tegen de wind op en ik liet me terugzakken naar een mooi groepje. Na Berlikum was ik al blij dat ik kon aanhaken tot het moment dat we richting Beetgum de wind mee kregen.In al mijn optimisme trok ik er even aan maar het was nog wel ruim 6 kilometer naar de finish. We kregen weer terug naar Berlikum de wind weer pal tegen en ik was blij dat ik af en toe uit de wind werd gelopen door mijn metgezel.

De laatste 3 kilometer naar Sint Annaparochie was het bijten mede omdat het laatste stuk ook nog eens door waterplassen gewaad moest worden. De sprint die mijn groepsgenoten nog even op het programma hadden staan liet ik maar mooi aan me voorbij gaan, ik was er wel klaar mee!
Eindtijd 1.14.01 over 16.3 kilometer.

Makkumer Wintertrimloop

Vandaag kon ik na een afwezigheid van meer dan 10 jaar eindelijk weer eens deelnemen aan de Makkumer Trimloop. Ik had al begrepen dat het parcours jaren geleden al veranderd was dus het zou eigenlijk helemaal nieuw voor me zijn. Natuurlijk is het stuk door het natuurreservaat en over het strand bij de Holle Poarte mij wel bekend van de campinglopen die altijd in makkum werden gehouden. Het was voor de start niet al te best weer, regen en een straffe wind. Toch was de opkomst zo te zien prima en dat is leuk voor de organiserende voetbalvereniging. De eerste kilometer richting Wons hadden we de wind mooi schuin in de rug maar daarna was het gelijk pal tegen de wind in en stonden we haast stil. Gelukkig was dit maar van korte duur en waren we weer snel in het dorp alwaar we over het dijkje moesten. Het was daar even uitkijken want het trapje was spekglad. De 5 kilometer lopers moesten daarna weer terug naar het dorp en wij liepen richting en door het natuurgebied waar het erg nat was. Hierna liepen we naar de Holle Poarte en vandaar over het strand. Het was daar niet mogelijk om droge voeten te houden overal plassen. had ik de eerste kilometers echt moeite om tempovast te lopen, na 5 kilometer ging dit een stuk beter mede omdat ook de wind wat gunstiger stond.

Ik kon nog wat aanzetten en zag dat het 10 kilometerpunt nog niet de finish was. Ik klokte daar 44.26. Nog 300 meter naar de finish en we waren er. Het was toch wel pittig geweest maar qua tijd mocht ik niet ontevreden zijn!