Sneek-Bolsward-Sneek

Het lopen van Sneek-Bolsward-Sneek was een grote gok voor me, natuurlijk had ik vorige week in Bovensmilde de 10 kilometer zonder al te veel pijn in de knie kunnen lopen maar dan nu 20 is een hele stap vooruit. Maar ja Terschelling duurt nog maar twee dikke maanden en als ik nog wat wil moest het nu. Na een dag werken is het zo wie zo al pittig om zo`n inspanning te doen maar het was gelukkig niet te warm en de wind viel ook wel mee. Ik ging lekker rustig van start niets aantrekkend van de overige lopers die me voorbij schoten, ik had een heel ander doel voor ogen. De eerste kilometers liep ik allemaal rond de 4.45 dus een goed tempo en dan maar kijken hoe lang ik het vol zou houden. Naar Bolsward was het allemaal wind tegen maar een goede afwisseling met een medeloper maakte het niet tot eeen te grote inspanning. De eerste 10 kilometer gingen in 48 minuten dus iets sneller dan wat ik in mijn hoofd had. Voor de wind ging het allemaal ongemerkt iets sneller en ik kon het tempo goed volhouden. De knie voelde naarmate het lopen steeds beter aan. De laatste kilometers had ik nog wat over en wist zo nog wat lopers in te halen om uiteindelijk te finishen in 1.34.36. Een tijd om gezien mijn blessure tevreden mee te zijn. Na afloop was de knie wel wat stijf maar ik had er niet echt pijn aan.
Volgende week maar eens de halve marathon in Appelscha proberen.

Accept - Blood of the Nations

Toen ik rond een jaar of 20 echt een liefhebber werd van heavy rock was ik ook erg gecharmeerd van de duitse band Accept mede door het geweldige gitaarwerk van Wolf Hoffmann en Herman Frank. Echte toppers waren de lp`s Breaker en Restless and Wild en wie kent niet de live kraker Fast as a Shark. Toen zanger Udo Dirkschneiderr de band verliet was het over met het grote succes. In 2009 besloot de band weer een cd te maken en nu met zanger Mark Tornillo. Deze kan er ook wel wat van want zijn vocale prestaties zijn prima en zijn stem past uitermate goed bij de heavy rock die deze band maakt. De cd start overweldigend met de knallers Beat the Bastards, Teutonic Terror, The Abyss en het fraaie titelnummer. De ballad Shades of Death is ook de moeite waard maar Locked and Loaded is een supersnelle rocker en een van de prijsnummers. Helaas begint hierna de cd wat te vervlakken met wat matige nummers zoals Pandamic,Kill the Pain en Bucket Full of Hate. Toch is de cd in zijn geheel de moeite waard en dat komt door het groot aantal lekkere harde nummers met vet gitaarwerk. Een 8 voor deze cd.