Wolfmother.rock `n roll

Als er een band rock `n roll uitstraalt dan is het wel het australische trio Wolfmother! Ik werd bij het voor de eerste keer beluisteren omver geblazen door hun gelijknamige debuut cd. De band bestaat uit Andrew Stockdale (gitaar en zang), Chris Ross (bas en keyboards) en drummer Myles Heskett. Je zou hun muziek kunnen typeren als een kruising tussen Led Zeppelin, The Doors,Black Sabbath.
Opvallend is het typische gitaargeluid en de soms heerlijk zwevende toetspartijen waardoor het soms wat psychedelisch overkomt en je jezelf in de jaren 70 waant,maar dan met een modern sausje. Dit is typisch zo`n cd die je in de auto opzet met de ramen open en lekker luid!
Bekendste nummer is Mother die ook op single een klein succes was maar te hard was voor de typisch top 40 luisteraar.
Krakers op deze cd zijn de rocker The Joker and the Thief, het meeslepende The Mind`s Eye, White Unicorn en natuurlijk ook Woman. De overige nummers zijn overigens ook goed te pruimen! Live is de band een sensatie want de nummers worden dan lekker lang uitgesponnen en je staat er versteld van op welke manieren je allemaal op een keyboard kan spelen. Ik vraag me zowiezo af of dat instrument een heel tournee overleeft.

Terugslag!

Vanmorgen om half 11 van huis vertrokken met als doel drie uur te gaan lopen. Na de mislukte halve marathon van afgelopen zaterdag was het te verwachten dat dit misschien wat te veel van het goede zou zijn. Pas na een tijdje lopen voel je aan hoe het gaat en of je je doel zal bereiken.
Op naar Franeker gaat het wel aardig met het windje licht mee, maar richting Tzum wordt het werken geblazen tegen het wind in. Na enkele kilometers richting Lollum besluit ik de Slachtedyk eens te verkennen om te kijken hoe die er daar bij ligt. Het loopt beroerd,allemaal kuilen, plassen en veel drek en ik ben blij als vlak bij Achlum er weer asfalt komt. Ondertussen voel ik wel aan dat ik beter richting huis kan lopen dan in de richting van Arum wat in de planning lag. De benen voelen slecht aan en de energie is er ook niet echt meer. Duidelijk nog niet geheel fit. Na iets meer dan twee uur lopen kom ik weer in Midlum en vind het wel best voor vandaag. Al met al een kleine terugslag gehad en maar afwachten of het volgende week beter gaat.

De klassieker Yes-Relayer

Een klassieker voor mij op het symphonische rockgebied is de plaat Relayer van de engelse band Yes. Deze band is zowiezo een band van wereldnaam en heeft zeer veel goede platen en cd`s afgeleverd. Ten tijde van deze plaat bestond de band uit de leden Jon Anderson (zang), Steve Howe (gitaar), Patrick Moraz (keyboards), Alan White (drums) en Chris Squire (bas).

Er staan slechts drie nummers op deze plaat met als langste nummer het bijna 22 minuten durende Gates of Delirium. Dit nummer gaat over de strijd tussen goed en kwaad en de gitaarpartijen van Howe overheersen in dit nummer. Vooral in het instrumentale tussenstuk lijkt hij voortdurende te duelleren met de synthesizerklanken van Moraz, heftig!

Het laatste gedeelte van dit nummer is een stuk vrediger waar je weer een beetje bij kunt komen en Jon zijn prachtige stem laat floreren.

Soundchaser is met zijn 9 minuten een nogal druk nummer, jazzrock in optima fora en gitarist Howe gaat soms als een maniak te keer op zijn snaren,heerlijk!

To be over is duidelijk een rustpuntje op deze plaat en horen we Howe ook de pedal-steel gitaar bespelen een instrument die je tegenwoordig niet veel meer hoort!

Als je van symphonische rock houdt is dit absoluut een klassieker, maar de beste nummers van Yes zijn te horen op Yes Songs waar ze live een stuk heftiger gespeeld worden. Oud toetsenist Rick Wakeman speelt hierop mee en hij is een geweldige instrumentalist! Luister maar eens naar de Six Wives of Henry the 8th, machtig!

Mislukte 8 van Langezwaag

Ik was er al een beetje bang voor geweest, vrijdag in de loop van de dag een gevoel iets onder de leden te hebben. Zaterdagmorgen toch afgereisd naar Langezwaag om deel te nemen aan de 8 van Langezwaag. Ingeschreven voor de halve marathon met als doel er gewoon een ontspannen loop van te maken. De eerste 5 kilometer gaan nog keurig in 22 minuten maar hierna voelde ik de krachten langzaam wegvloeien en het ademhalen ging moeizaam en een lichte druk op de borst voorspelde niet veel goeds. De 10 kilometer doorgekomen in 45 minuten maar hierna geen tempo meer en ik besluit na 16 kilometer te finishen in Langezwaag. Eindtijd 1.15.20 vind ik niet belangrijk maar ik voel me niet goed, koud en pijnlijke benen. Afwachten of het beter gaat de komende dagen, ik hoop dat het bij een verkoudheidje blijft. Voor alle uitslagen van deze loop klik hier

Volbeat, Metallica meets Elvis!

Ik kan de laatste tijd niet meer stilzitten als ik de cd van de Deense band Volbeat Rock the Rebel Metal the Devil opzet. Wat een lekkere muziek is dit toch! Met name de nummers The Gardens Tale, You or Them, River Queen, Mr & Mrs. Ness, Devil or the blue Cat`s Song knallen je boxen uit!! Hoe moet je de muziek van deze band beschrijven? Groovy vind ik wel een goed woord, een mix tussen Metallica, Elvis,countrymusic en Life of Agony. Deze cd werkt echt verslavend, eerst denk je dit is mijn pakkie niet aan maar de doorzetters zullen op een gegeven moment verslaafd raken aan deze op zijn manier best wel originele sound. Toch wel grappig dat naast mijn voorkeur voor progressieve rock zo`n cd je bij de kladden pakt.

Inmiddels schijnt er ook een dvd te zijn van deze band dus daar moet ik maar eens op naar zoek.

De concerten waren volgens de recescenten te gek.

Lange duurloop,33 kilometer.

Vanmorgen half elf vertrokken voor een duurloop van 33 kilometer. Eerst nog een lekker zonnetje erbij en weinig wind dus ideaal weer om te lopen! Later verdween de zon achter de wolken maar de omstandigheden bleven prima. Eerst naar Franeker gelopen, dan richting Tzum om hierna de afslag Lollum te pakken. Wat een slechte weg is dat zo af en toe in de berm lopen om je ledematen wat rust te gunnen is er daar niet bij, wat een kuilen en stenen!
Hierna de afslag Arum gepakt een lange weg van enkele kilometers onder de drek want ze waren aan het gieren ( kon je ruiken ook). Bij Arum mijn verzorging gepakt middels wat powergel en water en op naar Kimswert. Het blijft lekker lopen en bij Harlingen aangekomen heb ik nog tijd genoeg om via de Waddenpromenade en de Zuidwalweg terug naar Midlum lopen, hier loop ik op het industrieterrein nog een kwartier om op het aantal kilometers van 33 te komen.
Al met al best gelopen en nu weer goed op schema voor Utrecht. Volgende week een duurloop van 3 uur plannen, ik heb er nu al weer zin in.

Lekker loopweer!

Wat een heerlijk loopweertje vandaag dus na het werk de loopschoenen aangetrokken om een intervaltraining te doen. Kwartier inlopen en hierna enkele series van 4 minuten een hoog tempo lopen. Het ging lekker, die twee lopen van 2.30 uur hebben de conditie een flinke boost gegeven.
Morgen een rustdag en dan dinsdag een duurloop van 33 kilometer, de weersvooruitzichten zien er goed uit voor die dag.
Op muzikaal gebied laat ik op het ogenblik de band Volbeat rondjes draaien in de cd speler, echt heerlijke muziek om op hard te lopen.

Uit de oude doos: Culprit

Vorige week kreeg ik van een vriend een cd met allemaal gedigitaliseerde versies van Heavy Metalnummers uit de jaren 80 en 90. Hierop stond ook het nummer Players van de Amerikaanse band Culprit. Toendertijd verscheen dit nummer op de verzamelplaat US Metal, samengesteld door Mike Varney een metalliefhebber en zelf ook gitarist.

Toendertijd heb ik ook de lp van Culprit aangeschaft en het was een van mijn lievelings platen.

De bandleden waren Iron Maidenfans en dat is enigzins terug te horen in hun muziek. Liefhebbers van gitaarsolo`s komen ook aan hun trekken op deze plaat. De meeste nummers zijn behoorlijk uptempo maar toch afwisselend. Sirenes luiden Guilty as Charged in een lekker snel nummer en een van de beste nummers op deze plaat. Ice in the Back heeft twee heerlijke gitaarsolo`s en is ook een vlot nummer. Steel to Blood begint met wat roffelwerk van de drummer en is midtempo.I Am kent de overbekende Iron Maidenloopjes en luistert lekker weg.

Ambush is een langzamer nummer en geeft wat afwisseling tussen al die snelle nummers.

Tears of Repentance is een van mijn lievelingsnummers, snel en bevat heerlijk gitaarwerk.

Same to you kent een bluesy intro waarna het overgaat in een heerlijk rockend nummer.

Fight Back is weer Iron Maidenachtig waarna Players de plaat schitterend afsluit. Dit als ballad beginnend nummer is een echt heavy metal klassieker.

Voor die tijd was dit een geweldige plaat maar ook nu mag ik er nog graag naar luisteren !

Duurloop 2.30 uur!

Vanmorgen een duurloop van 2.30 gelopen. Onder een stralende zon maar een schrale oostenwind waren de loopomstanmdigheden behoorlijk. Vanaf thuisbasis Midlum eerst tegen de wind in over de dorpen Sexbierum, Oosterbierum en Tzummarum, hierna afgeslagen naar Firdgum waar het windje wat in de rug waaide. Bij de afslag naar de Westhoek aan de Seedyk links afgeslagen om via deze lange weg onder de zeedijk terug te lopen naar Midlum.
Tot twee uur lekker gelopen, hierna ging het langzaam wat minder maar toch al wat beter dan zondag in Schoorl. Precies na twee en een half uur stond ik weer voor mijn huis.
Volgende week proberen er weer een kwartier bij te voegen dan zitten we weer aardig op schema voor Utrecht.

Klassieker. Fates Warning - Still Life

Fates Warning is een progmetal band uit Amerika die al vanaf 1984 platen en cd`s uitgebracht heeft. Vooral de laatste jaren zijn ze erg progressief geworden en hebben hun eigen aparte stijl.

Zanger is Ray Alder, die met een prachtige stem gezegend is, gitarist en oudtse bandlid is Jim Matheos, bassist is Joey Vera o.a. bekend van Armoured Saint een vaste drummer is er op dit moment niet maar Mark Zonder was jaren de vaste drummer met een eigen stijl.

Mijn favoriete cd van deze orginele band is Still Life waar het nummer A Pleasant Shade of Grey live wordt gespeeld. Gast gitarist op deze cd is Bernie Versailles bekend van o.a. Agent Steel.

Dit 50 minuten lange nummer bestaat uit 12 gedeeltes en is wonderschoon. Melodieus, slepend en geweldig emotioneel zangwerk van Ray Alder.

Op de andere cd staan oudere nummers van de band met een meer heavy karakter, het 20 minuten lange afwisselende The Ivory Gate of Dreams begint acoustisch , hierna vallen de gitaren er lekker in volgt een meeslepend nummer. The Eleventh Hour begint ook rustig waarbij het publiek enthousiast meezingt waarna de break het nummer op heerlijk op gang komt en Alder met zijn hoge stem naar grote hoogte brengt. Het refrein zingt het publiek ook weer geweldig mee. Point of View is een lekker vlot nummer met prachtig twin gitaarwerk. Monument begint met fraai baswerk waarna het zich ontpopt tot een heerlijk swingend nummer. At Fates Hand begint met een middeleeuwsachtig intro, lijkt eerst rustig voort te kabbelen maar ontwikkelt zich dan naar een heerlijk slepend nummer waarbij de gitaar en de keyboards goed op de voorgrond treden. Prelude to Rain is een stuk minder gecompliceerd en behoorlijk heavy. We only say goodbye sluit deze top cd prachtig af met zijn prachtig refrein en weer geweldig mooi zangwerk van Ray Alder.

Schoorl, Lente in februari

Het was vandaag zo`n dag dat iedere hardloper z`n loopschoenen aan zou trekken om de nodige kilometers te gaan hardlopen. Het was compleet voorjaar en dat was te merken aan al die mensen die erop uittrokken om van het weer te genieten. Ik koos vandaag ervoor om in Schoorl de Safari Groet uit Schoorlrun te gaan lopen. De te lopen afstand 30 kilometer door het werkelijk schitterende natuurgebied rond deze Noord-Hollandse plaats. Vanmorgen met enkele bevriende SV Frieslandleden naar Schoorl gereden om via enkele sluipweggetjes vlak bij de sporthal in Schoorl aan te komen. Er stonden ruim 960 lopers aan de start van deze afstand en ik besloot weg te gaan op 2uur30 want ik had als voorbereiding slechts een duurloop van twee uur gedaan en in topvorm was ik beslist nog niet! De hele meute ging zeer gedisciplineerd van start vanuit de enigzins smalle startvakken maar na twee minuten kon ik werkelijk gaan hardlopen.
Na enkele kilometers door Schoorl konden we de prachtige natuur in met gelijk een stadig omhoog lopende weg richting het duingebied. Gelukkig konden we af en toe ook wat afdalen maar ik kon een constant tempo lopen van net onder de 5 minuten de kilometer. Wel had ik mij veel te warm aangekleed en dat is niet bevordelijk voor je presteren. Rond kilometer 16 een klein dipje maar na de verzorgingspost en het afscheiden van de 21 kilometer lopers ging het wat beter. De kilometers die ik nu moest lopen waren nieuw voor mij met zelfs een pad over boomschorssnippers wat zwaar liep. Na 25 kilometer ging het wat ik wel verwacht had een stuk zwaarder en dreigde een tijd van boven die 2.30. Gelukkig liepen de laatste twee kilometers wat naar beneden en op karakter ging het naar de finish. Eindtijd 2.28.03, ik moest tevreden zijn hiermee want het was pas mijn 2e lange duurloop.Na mij kwamen er nog ruim 700 lopers binnen op deze afstand! Prachtige loop en een dag om van te genieten!! Voor alle uitslagen zie hier

Klassieker: Scenes from a Memory

Als ik tien cd`s mee mocht nemen naar een onbewoond eiland, dan zou daar zeker de cd van Dream Theater Scenes from a Memory bij zitten. Deze concept cd rond het thema moord en verraad is een hoogtepunt uit het talrijke oeuvre van deze band. Naast de cd moet je ook de dvd aanschaffen die opgenomen is in de Roseland Ballroom in New York. De cd start zoals vaak bij concept cd`s met een instrumentaal intro genaamd Overture 1928 gevolgd door Strange Deja Vu. Fatal Tragedy is lekker heavy met geweldig drumwerk van Mike Portnoy ( is op de dvd met zijn grollen en fabuleuze handen en voetenwerk vaak in beeld) en super gitaarwerk van John Petrucci. Beyond this Life is ook super heavy en soms behoorlijk over de top.

Through her Eyes is de ballad van de cd maar ook een hele mooie en de solospot van John met de gospelzangeres Theresa Thomason is ook niet te versmaden met gitaarwerk wat het ene moment supersnel is en dan weer gevoelig.

Home klinkt wat oosters en hier is Jordan Rudess in topvorm, wat een geweldige klanken kan die man uit zijn instrumentaria halen! The Dance of Eternity is een instrumentaal nummer zoals alleen Dream Theater ze kan spelen, fenomenaal wat al de bandleden hier laten horen. The spirit carries on is weer wat rustiger met mooie zang van James Labrie om dan te eindigen met Finally Free waar drummer Mike Portnoy de laatste minuten van dit nummer de ene drumvariatie naar de andere laat horen, wat een drumbeest!

Als je de dvd hebt aangeschaft kun je ook nog genieten van een uur extra live opnames met als topper A Change of Seasons, een van de beste nummers van Dream Theater.

Rust voor de knibbels!

Vandaag een rustdag voor mij omdat de knibbels wat gevoelig waren, daarom de tijd vullen om te kijken hoe er gelopen is in Leeuwarden bij de loop tussen Leeuwarden,Marssum,Leeuwarden.

Mooie momenten!

Vandaag weer de eerste dag van mijn werkweekend, je bent de hele dag binnen en door de ramen zie je af en toe de hagel met bakken naar beneden komen. De lopers in Drachten hebben het vast niet gemakkelijk gehad ( wat `s avonds door een kennis wordt bevestigd). Na thuiskomst zie ik met genoegen dat het droog is en zelfs iets van een zonnetje komt tevoorschijn!
Nog maar even een uurtje lopen, maar wat is die wind verrekte koud! Het is dan ook een genot om hierna onder een warme douche te stappen ( dat was in Tzum wel anders) en te genieten van de capucijners met spek die mijn vrouw voor me klaar heeft staan.
Dit zijn toch wel de mooie dingen van het leven voor een hardloper. Oh ja `s avonds nog even een lekker muziekje draaien en languit op de bank.