Black Country Communion

Op de cd Black Country Communion staat voor mij een van de mooiste nummers die dit jaar geschreven is namelijk Song Of Yesterday, een ongelooflijk mooie rocksong die gedragen wordt door fenomenaal gitaarwerk van de gitarist Joe Bonamassa. Met deze naam noem ik een van de geweldige muzikanten die op deze cd spelen. Naast hem zitten in de band Glenn Hughes bekend als oud zanger van Deep Purple, Jason Bonham de drummer en meer bekend als de zoon van de legendarische Led Zeppelin drummer en tenslotte op keyboards Derek Sherinian, die in Dream Theater speelde.
De overige nummers op deze cd zijn ook prima te pruimen mede door geweldig gitaarwerk van Joe en de krachtige zang van Glenn. Opener Black Country opent met een heerlijk stukje basgitaar en is verder een prima hardrocknummer. One Last Soul is wat rustiger maar heeft wel heftige gitaarstukken verderop. The Great Devide is een relaxt nummer waar Glenn lekker uit kan halen met zijn krachtige stem. Beggarman en Down Again zijn weer lekkere rocknummers waarna dus het eerder genoemde Song Of Yesterday mij in extase brengt. Verder is nog erg mooi de rockballad Medusa een oud Trapeze nummer en het AC/DC achtige Sista Jane. Het afsluitende Too Late For The Sun laat alle bandleden nog even excelleren. Ik heb inmiddels livebeelden gezien van deze band en dat klonk fantastisch. We hebben er weer een erg goede rockband bij!

Teutolauf Lengerich

Afgelopen zaterdag was ik voor de 2e keer deelnemer aan de Teutolauf in Lengerich Duitsland.
Vorig jaar had ik erg genoten van de schitterende omgeving en had deze loop gezien als een zeer goede voorbereiding voor de Berenloop op Terschelling.
Ik was nu minder goed voorbereid als vorig jaar vanwege knieproblemen in de afgelopen weken maar een goede laatste 30 kilometer training had me doen besloten toch naar deze loop te gaan. De 29 kilometer lange loop over zeer geaccidenteerd terrein met de nodige hoogteverschillen boezemde me toch enige vrees in. Ik had enkele dagen voor de loop een kniebrace aangeschaft om me te wapenen tegen de vele dreunen die mijn knieeen ongetwijfeld zouden krijgen bij de pittige afdalingen. Door de vele regen was het parcours ook nog eens spekglad en modderig en dat maakte deze loop tot een ware survivaltocht. Ik nam me voor 5 minuten de kilometer aan te houden en dan maar zien waar we uit zouden komen.
De eerste serieuze klim na 4.5 kilometer naar 210 meter hoogte hakte er lekker in maar ik kon toch aardig naar boven komen. Na kilometerpunt 15 ging het deels stijgend en dalend weer naar 110 meter. Hierna volgde die vreselijke stijle trap van 20 treden en een stijgingspercentage van 20% en moest ik toch even wandelen. Hierna volgde het zeer lastige stuk door een bos met veel boomstronken en op en af heuveltjes. Ik wist toch lekker door te lopen en voor dat ik het wist was ik bij kilometer 20. Na weer wat klim en daalwerk volgde de laatste stevige klim met hierna gelukkig de laatste stijle afdaling naar kilometer 27. Ik voelde me goed en kon de laatste 2 kilometer nog lekker doorlopen om tenslotte te finishen in een tijd van 2.25.33. Twee minuten sneller zelfs dan in 2009! Al met al was dit weer een goede voorbereiding voor de marathon n ook had ik geen tot weinig last van de knie gehad.

Alter Bridge 3

Als je al twee fantastisch cd`s hebt gemaakt is het verdomd moeilijk om met de derde cd ook succesvol te zijn. Blackbird van Alter Bridge was zo ongelooflijk goed en dus haast niet te overtreffen. Na de eerste keer beluisteren van Alter Bridge 3 bleef ik dan ook wat met een teleurstellend gevoel achter, het greep me niet gelijk bij de kladden ondanks dat er al zoveel mooie recensies waren verschenen. Maar gelukkig na de tweede luisterbeurt werd ik al een stuk enthousiaster, dit is vast een groeibriljantje! Slip To The Void begint met wat vreemde keyboardgeluiden en een wat onheilspellende sfeer maar slaat weldra om in een heavy rocknummer en de solo van Mark Tremonti is flitsend. Isolation had ik al eens eerder gehoord en vond ik gelijk al geweldig, het is een keihard rocknummer.Ghosts Of Days Gone was een van de nummers waarover ik eerst niet enthousiast was maar na de zoveelste luisterbeurt vind ik het al een stuk beter mede door de sfeerwisseling later in het nummer. All Hope Is Gone is zo`n typische Alter Bridge nummer rustig beginnend en later meer rockend met een uiterst heavy tussenstuk natuurlijk gevolgd door een heerlijk gitaarsolo. Still Remains heeft een lekkere riff, een herkenbaar refrein en een heerlijk stukje gitaarpicking van Tremonti. Make It Right is een lekker meezingbaar nummer wat live het goed zal doen. Wonderful Life is een rockballad met geweldige zang van Myles Kennedy. I Know That Hurts is weer een lekkere vlotte rocker met geweldig refrein, heerlijk. Dan een van mijn favorieten het heerlijk duistere Show Me A Sign met heerlijke gitaarsolo. Fall Out is ook een van mijn favorieten, ik vind zowiezo de laatste nummers het beste op deze cd! Breath Again is weer zo`n mooie ballad en zo mooi gezongen. Coeur D`Aleine is een machtig heavy nummer en heerlijk catchy. Life Must Go On is weer zo`n geweldig pakkend nummer waar deze band gewoon patent op heeft. De afsluiter Words Darker Than Their Wings sluit deze cd grandioos af wat een geweldig mooi nummer. Veel nummers dus op deze cd maar hij wordt na elke luisterbeurt beter. Alter Bridge blijft mijn favoriete band.