Trainen!

De loop in Tzum was door de naweeen van de buikgriep moeilijk maar de eindtijd had laten zien dat de conditie niet helemaal aangetast was geweest.Afgelopen maandag weer een vlotte 10 kilometer kunnen lopen, dinsdag een intervaltraining en woensdag een rustige 8 kilometer.Vandaag een duurloop van twee uur gedaan (24 kilometer )en dat ging prima.Ik ben er nog niet uit of ik in Schoorl 30 kilometer ga lopen of overstap op de halve.Gezien de gewijzigde plannen van de marathon is een 30 nog niet nodig en kan ik de halve gebruiken om weer een poging te doen onder de 1uur30 te lopen.Wellicht loop ik dan ook nog een korte afstand dan bij de Kleine Wielenloop?

De halve van Tzum

In het begin van de week was ik door buikgriep totaal niet met de gedachte bij de halve marathon van Tzum, ja dat zal wel niets worden zaterdag.Maandag, dinsdag niets kunnen eten maar woensdag en de rest van de week gelukkig wel.Zaterdagmorgen besloten toch naar Tzum te gaan ook vanwege de 25e editie en de altijd gezellige sfeer bij een SV Frieslandloop! Ik was wel zo wijs om voor de 10.2 kilometer te kiezen en niet voor de halve want het lijf was natuurlijk niet top na zo`n week.
Er stond een zeer groot deelnemersveld aan de start wat natuurlijk geweldig mooi was voor Arie Smedinga en zijn ploeg.Iets over elven viel het startschot en het ging vlot weg richting Winsum.De eerste 5 kilometer ging toch nog behoorlijk snel voor de wind in 20.16 maar de opspelende kramp in de buikstreek liet me merken dat het lijf het zo eigenlijk wel genoeg vond.Gelukkig kon ik me nog wat optrekken aan medeloper Klaas Kooistra om tenslotte te finishen on 42.57.Veel verval in de tweede helft maar de eindtijd viel me nog reuze mee, wat had ik gelopen op de halve als ik wel in goede doen was geweest? Ik moet nog wel even kwijt dat dit een prachtige loop was,veel deelname en een puike organisatie met gratis snert,consumptie en aandenken,klasse!
Wel,me nu maar richten op Schoorl over twee weken, misschien loop ik daar wel de halve i.p.v.de 30 aangezien ik pas in Juni de marathon in Amersfoort wil lopen.

Shadowman - Ghost in the Mirror

Was ik enige tijd al erg enthousiast over de China Blue cd, nu heb ik weer een AOR topper in spe te pakken.De engelse band Shadowman heeft met hun 3e cd Ghost in the Mirror een klasse cd te pakken.Wat maakt deze cd nu zo goed.Ten eerste een geweldige zanger met de naam Steve Overland, een prima songwriter en gitarist met de naam Steve Morris en pakkende nummers,heel veel pakkende nummers die ook nog eens prima klinken!
Naast de AOR invloeden, zijn er ook blues en southern rock invloeden en Journey invloeden komen ook af en toe opduiken.
De eerste 6 nummers zijn de aanschaf van deze cd al waard! Opener Road to Nowhere een heerlijk door keyboard gedragen meeslepend nummer,No Mans Land is een klasse nummer met ook weer die heerlijke keyboards.Bad for you is super vlot nummer met een machtig refrein,mooi gitaarwerk en slepende zang, een van mijn favorieten!Colour for your love heeft wel wat Whitesnake invloeden maar klinkt ook zo ontzettend lekker met prima gitaarsolo.Fire and Ice begint met een kort acoustisch intermezzo maar ontpopt zich weer tot zo`n mooi nummer, machtig!Keeper of my Heart begint wat bluesy in Whitesnake stijl en klinkt gewoon weer ontzettend lekker.I`ve been wrong before is het eerste echte rustige nummer waarbij de zanger ala Journey klinkt en de samenzang evenzo maar wel super gedaan.It`s electric begint erg heavy en is een van de hardste nummers.Blues City klinkt zoals de titel het al zegt erg bluesy maar past prima tussen al de andere nummers op deze cd. Outlaws begint met steelgitar maar net als bij het vorige nummer draagt ook dit nummer bij tot een mooie afwisseling.
The Hard Way is weer veel steviger en afsluiter Little Miss Midnight sluit de cd lekker rockend af.
Een uitstekende AOR cd deze Ghost in the Mirror,dit muziekgenre komt weer helemaal terug!

Budgie

Deze rocker wordt dit jaar 50 jaar en afgelopen week stond ik er weer eens bij stil bij het feit hoelang ik al gek ben van deze muziek.Een beetje surfen op internet deed me belanden bij een webpage van de engelse oerrockers Budgie.In de beginjaren 80maakte ik kennis met hun fenomenale plaat Power Supply.Het openings- en titelnummer knalt de boxen uit en kent heerlijke gitaarsolo`s.Hellbender is zo ruig als het maar kan en swingt als de bekende tiet.Heavy Revolution is als de titel het al aan geeft lekker heavy.Gunslinger begint acoustisch maar gaat al snel over op een hogere versnelling en na de break volgt een swingend instrumentaal vervolg.
Het titelnummer swingt weer geweldig en kent weer lekker solo gitaarwerk.Secrets in my head is een van mijn favorieten, gewoon omdat het een lekker ruig nummer is.
Time to remember is een rustiger nummer maar niet minder mooi en we sluiten heerlijk af met Crime against the world een acdc achtige rocker.
Er is ook een versie met 4 extra nummers en wel de snelle rocker Wild Fire,High School Girls,het keiharde Panzer Division Destroy en een typische Budgierocker Lies of Jim.
Ondertussen heb ik alle uitgebrachte Budgie platen verzameld ( de band bestaat sinds 1971!)met geweldige nummers als bijvoorbeeld Breadfan, In for the Kill, Parents,Napoleon Bonaparte, In the Grip of the Tyfitters hand, Zoomclub,I ain`t no Mountain en I turned to Stone.Misschien klinken deze nummers nu wat ouderwets maar het blijven klassiekers!

Zeer koude Halve van Egmond!

Afgelopen zondag stond ik sinds jaren weer eens aan de start van de Halve van Egmond.
Het was erg koud in deze Noord-Hollandse badplaats wat vooral te wijten was aan de harde wind.Ik had geen idee waar ik vandaag toe in staat was maar terugblikkend naar Marrum was een tijd van 1uur33 mogelijk.Egmond is niet zomaar een parcours, de eerste drie kilometers zijn niet al te lastig want die gaan door het dorp ( hoewel het massalere deelnemersveld geen al te snelle start mogelijk maakt), maar hierna volgen 7 zware kilometers strand naar Bakkum.Het vervolg is ook pittig met wat klimmetjes door de duinen en twee kilometer voor de finish zit ook nog een klim.
De eerste 3 kilometer gaan in 13 minuten en dan wordt het beuken tegen de wind in en jezelf een goede plek in een groep zien te verschaffen.De eerste 3 kilometer op het strand gaan dan ook eerst moeizaam maar hierna gaat het toch wat beter en loop ik naar een snellere groep voor me toe. Het valt ook nog niet mee om uit de wind te lopen want men loopt vanwege de smalle hardere ondergrond veelal achter elkaar. Het 10 kilometerpunt passeer ik in 44.30, dus goed op schema.Hierna het duinengebied in met een lastige steile afdaling en ook dan moet je weer in een bepaald ritme zien te komen.Het zijn twee dames die me inspireren een voor mij hoog tempo aan te houden en dat gaat me goed af.Het 15 kilometerpunt wordt in 1.06.20 gepasseerd,dus nog goed op schema.De laatste 6 kilometer gaat nog even alles uit de kast om tenslotte te finishen in 1.32.28.Ik ben heel tevreden met deze tijd gezien het zware parcours en de weersomstandigheden. Onderweg heb ik kunnen genieten van de mooie natuur en de hele entourage rondom deze prachtige loop.

China Blue - Twilight of Destiny

Het is een verademing om naast het hardere rockwerk af en toe eens lekker weg te zwijmelen bij een ouderwetse aor cd. Een voorbeeld daarvan is de voor mij nog onbekende band China Blue die het bijzonder fraaie Twilight of Dstiny heeft uitgebracht.Deze amerikaanse band bestaat uit de muzikanten Ronny Smith en Josh Ramos op gitaar,zanger Tony Mills,Eric ragno op Keyboards, Dog Oudell op bas en drummer Zane Petersen.
De cd opent fraai met het Journey achtige What do you need but love,fraaie samenzang, een uitstekende zanger en heerlijk melodieus gitaarwerk. Het tweede nummer I feel like dying heeft een geweldig mooi refrein en een heerlijke korte gitaarsolo en blijft dan ook gelijk in je hoofd zitten,klasse nummer!
Changing Ways is iets rustiger van opzet en lijkt wat het gitaarwerk betreft wel wat op Toto.
So Wrong begint met fraai gitaar en keyboard intro om zich te ontpoppen tot een kanjer van een nummer, ook weer een geweldig refrein en heerlijk gitaarwerk.
Don`t be a stranger heeft ook weer veel weg van Toto en luistert lekker weg.
Crimes is net zo`n soort nummer gevolgd door Passions wat meer zanggericht is met weer lekker fris gitaarwerk.
Movin On is weer vlot alla Journey met fraai zangwerk.Twilight of Destiny is een kort instrumentaal nummer als inleiding voor Lost een van de sterkere nummers op deze cd.Take me as I am is weer een vlot nummer en de cd eindigt met het instrumentale nummer a Last Goodbye met weer zwijmelend gitaarwerk.Je moet deze cd enkele malen horen om hem te waarderen maar dan ben je ook om!