Vrijwilliger bij de triathlon.

Ik loop vaak de trimlopen van SV Friesland waar vele mensen als vrijwilliger hun goede werk doen. Het leek me dan ook wel eens leuk om als vrijwilliger mee te helpen bij een sportevenement.De triathlon in Stiens was wel iets om aan mee te werken en dus had ik me opgegeven hiervoor.We hadden de maandag een informatieve voorlichtingsavond gehad in Britsum en we kregen daar te horen wat er allemaal van ons verwacht werd.Ik zou atletenbegeleider zijn bij de jeugd `s morgens en bij de senioren `s middags.Vanmorgen lekker in de korte broek en hemd naar Stiens gereden want het was erg warm.De triathleten zouden het dus erg zwaar krijgen vandaag.
In het zwembad kregen we een tas met eten en drinken voor de hele dag en een hesje van SV Friesland.De jeugd moest lopen in een woonwijk vlakbij het zwemwater, dus mooi dichtbij.Op een bepaald punt moest ik de kleine triathleten de juiste weg wijzen en tegelijkertijd aanmoedigen.Sommige hadden het zwaar en moesten soms wandelen maar er werd doorgelopen.
Na de jeugd hadden we wat tijd om te eten en om 13.00 eerst naar de start bij het zwemmen gekeken wat erg spectactulair was.Hierna rustig naar de andere kant van Stiens gelopen om het punt op te zoeken waar ik moest staan.Aangezien dit een erg druk kruispunt was besloot ik met de andere vrijwilliger beide een kant van de weg in de gaten te houden.De triathleten kwamen 4 keer langs dus we hadden er mooi wat werk aan.Gelukkig werden we ook nog van koffie voorzien door een buurtbewoonster.
We konden tegelijkertijd mooi het wedstrijdverloop volgen maar ook het beetje lijden wat sommigen hadden mede door het broeierige weer.Gelukkig hadden we ook tijd deze mensen aan te moedigen en dat werd in dank aanvaart.Onder de triathleten waren veel voor mij bekende sporters.
Nadat de laatste triathleet langs was gekomen ging het richting sporthal waar we met een biertje nog even konden bijkomen van een sportieve en gezellige dag.

De zwaarste trimloop!

Vrijdagavond nam ik voor de 2e keer mee aan de zwaarste trimloop van Nederland in Bolsward.Er moest een parcours gelopen van 8 maal 690 meter door de straten van Bolsward.De lopers met de hoogste BMI mochten als eerste starten en ik kwam daar 5 minuten achteraan.Het was erg warm in de smalle straatjes en er zat ook nog wat vals plat in.Je kunt bij een snelle start helemaal kapot gaan onder deze zware omstandigheden dus daarom maar behoudend van start gegaan en na twee ronden wat versneld.Ik was blij na 8 ronden dat het er weer opzat maar had genoten van de hele entourage en de gezellige sfeer.Iedere loper kreeg een medaille en een berenburgpakket en dat voor 3 euro!

Bulleloop Lekkum

Na de marathon van Amersfoort een week rust genomen en na twee keer rustig 10 kilometer lopen nu dus de Bulleloop.Ik besloot de 17 kilometer te gaan lopen gezien het nieuwe parcours.Achteraf was ik blij dit gedaan te hebben want wat had Duco Zijlstra een mooie route uitgekozen.Neem nog eens het prachtige weer,veel zon en een heerlijk windje.Ik begon relatief rustig ook mede door de lastige veeroosters maar na 5 kilometer,langzaam geprobeerd het tempo te verhogen.Na Oenkerk weer meer aangezet en omdat het lekker liep zo door gegaan.We kwamen rond kilometer 15 achter de nieuwe woonwijk in de Bullepolder uit waarna er nog een lus volgde naar Lekkum toe.Ik finishte in 1.18.31 waar ik wel tevreden mee was want ik had lekker gelopen en de benen hadden zich goed gehouden.

Concert Journey

Gisteravond ben ik naar het concert van de amerikaanse band Journey geweest in de Heineken Music Hall. Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen, het was werkelijk fantastisch! Twee uur lang geweldige nummers uit het oeuvre van deze rockband gehoord die op een meesterlijk wijze gespeeld werden.De nieuwe zanger Arnel Pineda is een klein kereltje maar wat een stem en dat twee uur lang.Zeer enthousiast springend,klappend en de hoogste noten halend zette hij een verbluffend staaltje vakmanschap neer,ongelooflijk.En dan die supergitarist Neal Schon,werkelijk vlammende gitaarsolo`s kwamen te voorschijn uit zijn gitaar, hij speelde de pannen van het dak.De drummer Dean Castronovo kon er ook wat van getuige zijn hakkende drumwerk maar hij bleek ook nog eens geweldig te kunnen zingen getuige het prachtige nummer Mother Father.De twee overige bandleden bassist Ross Valory en slaggitarist,piano/keyboardsspeler Jonathan Cain vielen niet uit de toon en droegen bij tot een puik bandoptreden.
Het publiek was dan ook razendenthousiast want men kreeg waar voor zijn geld!
De setlist bestond uit de nummers Seperate Ways,Never Walk Away, Only the Young, Ask the Lonely,Stone in Love, After All These Years, Change For The Better, Wheels in the Sky, Lights, What I Needed,Open Arms,Mother Father,Wildest Dreams,Escape, Faithfully, Don`t Sop Believing, Any Way You Want It,Lovin Touching Squeezing en Be Good To Yourself.

Zware marathon van Amersfoort!

De marathon van Amersfoort heeft gisteren mij een tweeledig gevoel bezorgd.Een gevoel van genot om een geweldig mooie,zeer goed georganiseerde marathon te hebben gelopen en een gevoel van ontevredenheid over de manier waarop ik deze gelopen heb.
Om bij het eerste te beginnen, wat een geweldige mooi parcours,veel afwisseling want zeg nou zelf wanneer loop je een marathon door de dierentuin,door het station (door een ereboog van klappende toeschouwers),over militairoefenterrein (met klim van 3 kilometer),door de brandweerkazerne/treinhangar etc.De organisatie was ook prima, zeer veel verzorgingsposten (er was warm weer voorspeld),prima opvang voor de lopers en een geweldig publiek langs de kant die menig maal je naam scandeerde ( stond op startnummer).Dan het tweede aspect,het lopen zelf.De voorbereiding was te kort geweest,en ik moet een lange voorbereiding hebben om goed te presteren en heb niet genoeg aan drie lopen van 30 kilometer.Dus ik had voorzichtig al een eindtijd rond de 3.45 ingeschat.Het weer was ook niet ideaal voor mij,hoge luchtvochtigheid en het parcours was erg zwaar met de nodige stukken vals plat.De eerste 25 kilometer liepen zonder problemen maar hierna begon het lichaam al tegen te sputteren en werd het afzien.Je loopt dan van kilometer naar kilometer op karakter maar echt leuk is het niet.Gelukkig dat er dan veel verzorging is en een geweldig enthousiast publiek je naar de finish schreeuwt,hartverwarmend!
De eindtijd werd 4.00.32,niet een al te beste tijd voor mij maar ach ja toch de finish gehaald.De volgende marathon op Terschelling moet ik me toch beter op gaan voorbereiden!

Chickenfoot Rock`s!

Naast al het progressieve metalgeweld wat ik draai is het ook wel eens prettig om een oerdegelijke rockcd te beluisteren.Zo is net de debuut cd van de gelegenheidsformatie Chickenfoot verschenen.Deze topformatie bestaat uit gelouterde muzikanten als Joe Satriani,de ex Van Halen bassist Michael Anthony,ex Van Halen zanger Sammy Hagar,en drummer Chad Smith bekend van de Red Hot Chillipeppers.
Wat een lekkere cd is dit toch geworden! De heren beginnen met de uptempo rocker Avenida Revolution met heerlijk gitaarwerk van Joe Satriani, die zijn solowerk subtiel aflevert.Soap on a Roap is meer funky en Sexy Little Thing swingend en vrolijk. Oh Yeah doet me denken aan de oude Extreme en heeft een heerlijk refrein.
Running Out is een erg relaxt nummer en luister ook weer lekker weg.Get It Up heeft een lekkere drive door het basspel van Anthony en Satriani levert een lekkere solo af.Down the Drain begint rustig waarna een zware riff een opmaat is voor een rocknummer met de nodige aandacht voor alle solisten.My Kinda Girl is weer een lekker vlot nummer met idem dito refrein.
De ballad Learning to Fall is prachtig en is een menging vsn Van Halen en de Red Hot Chilli Peppers.
Turning Left is een swingend nummer met geweldig soleerwerk van Satriani en mijn favoriet op deze cd.
Afsluiter Future in the Past is ook prachtig,rustig beginnend maar met aan het eind weer magnifiek gitaarwerk.
Een prima debuut dus voor Chickenfoot en duidelijk een topper tussen de vele releases van rock cd`s de afgelopen tijd.

de Lus van Akkrum

Na de teleurstellende maar verwachtte mindere prestatie in Stiens wilde ik woensdagavond in Akkrum weer beter presteren.Gelukkig was de spierpijn van de Pinksterdagen weg en stond ik uitgerust aan de start.Het was uitermate fris deze avond met een harde wind uit het noordwesten.Net als bij veel van de vorige lopen was de start niet supersnel maar na enkele kilometers en het nodige kopwerk tegen de wind in voelde ik het steeds beter gaan lopen en ging het tempo flink omhoog.
Zodoende kon ik wat lopers bijhalen en liep ik steeds verder in op een groepje die al vanaf de start enkele honderden meters voor me liep.Jammer was het dat ik door de koude wind wat darmkramp kreeg en zodoende het tempo net niet nog wat hoger kon krijgen.Maar goed het liep verder prima en met de eindtijd van 51.16 was ik dik tevreden zeker onder deze omstandigheden.De conditie is heel behoorlijk en nu maar op naar Amersfoort volgende week zondag.