Ik moet eerlijk toegeven dat ik geen Creed fan was vroeger op enkele nummers als uitzondering na. Ik vond het allemaal wat aan de saaie kant. Toen de band ermee op hield in 2004 en drie leden begonnen met Alter Bridge werd ik na het beluisteren ervan fan want wat een geweldige cd`s waren dat toch. Nu is er de comeback van Creed met oud zanger Scott Stapp en ben ik er eens even voor gaan zitten, zou het nu anders klinken? Het eerste nummer Overcome doet me gelijk opveren , wat een lekker nummer en met een lekkere gitaarsolo van topgitarist Mark Tremonti.
Het tweede nummer Bread of Shame is ook een hard nummer maar doet me niet veel, kortom het nummer klinkt saai. Gelukkig is a Thousend Faces weer veel beter, het is een semi-ballad met wederom een machtige solo van Mark. Suddenly is ook prima maar ik moet zeggen dat de zang van Stapp erg monotoom klinkt, hij is beslist geen Myles Kennedy. Rain klinkt wat gladjes maar is typisch zo`n nummer wat in de auto lekker zal klinken. Always in Silence is een rustig nummer en niet echt boeiend, ik mis de emotie die je in de rustigere nummers van Alter Bridge wel tegenkomt! Fear knalt gelukkig weer lekker uit de boxen en is een prima rocker.
On my Sleeve is ook weer een semi-ballad,niet slecht maar daar heb je ook alles mee gezegd.
Het titelnummer is een matig nummer het heeft te weinig pit. Time begint ook weer acoustisch en is het helaas ook niet,deze cd dreigt als de bekende nachtkaars uit te gaan. Good Fight is vanwege de lekkere gitaarsolo nog aardig en afsluiter The Song You Sing vind ik zelfs een van de betere nummers. Alles samenvattend valt me deze cd erg tegen, had er veel meer van verwacht.
De mening die ik eerder had over Creed is hetzelfde gebleven, de meeste nummers zijn saai en te gladjes,Een zeven voor deze cd.
Het tweede nummer Bread of Shame is ook een hard nummer maar doet me niet veel, kortom het nummer klinkt saai. Gelukkig is a Thousend Faces weer veel beter, het is een semi-ballad met wederom een machtige solo van Mark. Suddenly is ook prima maar ik moet zeggen dat de zang van Stapp erg monotoom klinkt, hij is beslist geen Myles Kennedy. Rain klinkt wat gladjes maar is typisch zo`n nummer wat in de auto lekker zal klinken. Always in Silence is een rustig nummer en niet echt boeiend, ik mis de emotie die je in de rustigere nummers van Alter Bridge wel tegenkomt! Fear knalt gelukkig weer lekker uit de boxen en is een prima rocker.
On my Sleeve is ook weer een semi-ballad,niet slecht maar daar heb je ook alles mee gezegd.
Het titelnummer is een matig nummer het heeft te weinig pit. Time begint ook weer acoustisch en is het helaas ook niet,deze cd dreigt als de bekende nachtkaars uit te gaan. Good Fight is vanwege de lekkere gitaarsolo nog aardig en afsluiter The Song You Sing vind ik zelfs een van de betere nummers. Alles samenvattend valt me deze cd erg tegen, had er veel meer van verwacht.
De mening die ik eerder had over Creed is hetzelfde gebleven, de meeste nummers zijn saai en te gladjes,Een zeven voor deze cd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten