Woensdag was het zover, al meer dan 20 jaar fan van Dream Theater en ze nog nooit live gezien! Nu waren ze vlakbij te zien in Zwolle en daar moest ik gewoon heen ondanks de dure kaartjes en de wetenschap dat de IJsselhallen niet bekend staan om de beste acoustiek. Ik was lekker vlot in Zwolle en daar proberen zo dicht mogelijk bij het podium te komen. Dit lukte aardig, stond er zo`n 10 meter vanaf en mooi in het midden. Het voorprogramma Periphery speelde gelukkig kort, wat een teringherrie en dat met 3 gitaristen,een adhd drummer en een zanger (lees schreeuwer) die amper boven het lawaai uit kwam. Heeeeeeeeeeeel slecht deze band!
Dan eindelijk doven de lichten en worden we getrakteerd op een prachtig muzikaal intro, een op drie kubusvormige objecten geprojecteerd filmpje ( gebaseerd op de nieuwe cd ) en zien we het indrukwekkende drumstel van nieuwe drummer Mike Mangini.

De band start met Bridges in the Sky van de nieuwe cd en ik hoor het gelijk, het geluid is prima! Zanger James Labrie is goed bij stem en dat is dus een prima begin van het concert. Hierna terug in de tijd met 6.00 van Awake en het is genieten van het gitaarwerk van John Petrucci en het toetsenspel van Jamews Rudess (prachtig keyboard die hydraulisch in alle standen is te zetten). Build Me Up, Break Me Down is ook weer van de laatste cd, die natuurlijk de meeste aandacht krijgt. Surrounded is weer een oudje en weer fijn om te horen maar hierna kunnen we met het heavy The Root Of All Evil lekker uit ons dak gaan. Dan mag drummer Mike Mangini kort zijn kunsten vertonen en hoe! Wat een geweldige drummer en doet beslist niet onder voor Mike Portnoy, de vorige, hoewel die veel meer op de voorgrond trad.

Dan een van mijn favorieten het hele oude Fortune in Lies en wat een spetterende uitvoering, echt geweldig! Na dit hoogtepunt het beste nummer van de laatste cd Outcry, werkelijk subliem gespeeld en wat een spanningsveld in dit nummer!Heel mooi bij dit nummer ook de achtergrondbeelden en de schitterende lichtshow. Hierna hebben we een acoustisch intermezzo met The Silent Men en Beneath the Surface, leuk voor de afwisseling maar voor mij had het niet gehoeven. On the Back of Angels is weer van de laatste cd en is een prachtig nummer. Hierna ga ik helemaal uit mijn dak met War Inside My Head en The Test That Stumped Them All van Six Degrees, wat een krakers deze nummers en Petrucci knalt zijn vette riffs de zaal in.

Dan wordt het prachtige The Spirit Carries On gespeeld met kippenvelsolo van John Petrucci en ik zie in gedachten de gospelkoorzangeressen van de dvduitvoering meezingen. Breaking All Illusions is weer van de laatste cd en een lekkere lange afsluiter van het optreden.

Als toegift krijgen we het machtige Pull Me Under en nog eenmaal gaat de band en zaal uit zijn dak. Het concerts in ondanks zijn twee uur me nog te snel voorbij gegaan maar ja dat is nu eenmaal de werkelijkheid en zegt alleen maar hoeveel ik ervan genoten heb. Jammer dat er dat er niet meer oude nummers gespeeld werden maar ja je kan niet alles hebben. Het was een geweldig optreden en ik had het beslist niet willen missen!