De 8 van Langezwaag

De 8 van Langezwaag is een loop die ik haast wel dromen kan zo vaak heb ik daar al gelopen. Het is dan ook een mooie loop vanwege het prachtige stuk parcours bij Bontebok en Katlijk. Vandaag weer de halve marathon op het programma met ditmaal voor het eerst geen rondje parkeerplaats meer maar een rondje woonwijk. Later in het parcours moesten we ook nog een ander stuk lopen vanwege werkzaamheden maar dat was geen straf daar het een mooi bosstuk was.

Het was druk, veel lopers en veel bekenden zodat er veel te praten viel en dat maakt het lopen ook zo leuk! Na Apeldoorn had ik een eindtijd zo rond de 1uur42 ingeschat daar de conditie nog niet optimaal was. Rustig beginnen want er stond ook aardig wat wind en dan maar zien hoe het zou gaan. De eerste 5 kilometer ging rond de 23 minuten dus mooi op schema en ik liep steeds tussen wat individuele lopers, er ontstond geen groepje zoals meestal gebeurd.

In de bossen waren ze weer druk met bomen zagen en dat gaf weer zo`n voorjaarsgevoel. De 10 kilometer ging rond de 46 minuten dus een mooi vlak schema. Ik kon een paar kilometer oplopen met een loper die de 10 Engelse Mijlen liep en we wisselden wat loopervaringen uit.Terug in Langezwaag moest ik nog het kleine rondeje van 5 kilometer lopen en ik kon zowaar nog wat lopers inhalen. Een eindtijd onder de 1uur40 zat er wel in want ik liep nog steeds een constant tempo. Wel de finish kwam in zicht en ik kwam binnen in 1.39.02. Ik was tevreden met deze tijd en ik had een goed en constant tempo gelopen.

Vandaag heb ik deelgenomen aan de Mini Marathon (18.5 kilometer) onderdeel van de Midwintermaraton in Apeldoorn. Ik had ervoor gekozen om niet de Asselronde te gaan lopen aangezien de lichamelijke gezondheid de afgelopen anderhalve week verre van goed was. Het devies was rustig aan en genieten van de prachtige omgeving en de sfeer rond deze loop.
Ik had jaren geleden al eens deelgenomen aan deze loop maar toe was de start en finish op een heel andere plaats. Nu op de gezellige Loolaan waar het druk was met lopers en toeschouwers. We konden terecht in de grote Orpheushal van sponsor Achmea. Voor het overschrijven moest ik daar wezen en dat ging erg vlot. Wat opviel dat het daar allemaal erg goed georganiseerd was. Het parcours was door de organisatie praktisch geheel sneeuwvrij gemaakt en vanwege de strenge vorst had men allerlei tips en aanpassingen gedaan. Zo was het drinken onderweg lekker warm en kon men in 3 warme tenten terecht bij problemen.

Om 11.30 werden we weggeschoten en liepen we de lange Loolaan af richting Hoog Soeren. Ik kon van de vorige keer nog wel herinneren dat het parcours niet vlak was en dat bleek ook zo te zijn.Na twee vlakke kilometers gingen vals plat omhoog en dat was te merken in de bovenbenen.

Ik liep mijn eigen tempo en maakte me niet druk om al die lopers die me passeerden.De 5 kilometer ging in 23 minuten en daar was ik wel tevreden over. Het parcours was prachtig o.a. langs Berg en Bos en we liepen lekker beschut in bosgebied en de zon maakte het best aangenaam om te lopen ondanks de vrieskou. De 10 kilometertussentijd was wat langzamer ongeveer 48 minuten dus besloot ik het tempo iets te verhogen. We hadden wat stukjes afdalende weg en dat liep natuurlijk lekker. Het 15 kilometerpunt werd rond de 1uur13 gepasseerd. Het laastste stuk ging lekker soepel en eenmaal op de Loolaan aangekomen kon er nog een kleine tempoversnelling vanaf. Ik finishte in 1.27.57 en moest daar maar tevreden mee wezen. Ik had geen moeite met de afstand gehad en me niet hoeven te forceren. Heb je toch een goede basis voor de komende tijd! Al met al erg genoten van een prachtige loop onder fantastische winterse teferelen en een perfecte organisatie!

Woensdag was het zover, al meer dan 20 jaar fan van Dream Theater en ze nog nooit live gezien! Nu waren ze vlakbij te zien in Zwolle en daar moest ik gewoon heen ondanks de dure kaartjes en de wetenschap dat de IJsselhallen niet bekend staan om de beste acoustiek. Ik was lekker vlot in Zwolle en daar proberen zo dicht mogelijk bij het podium te komen. Dit lukte aardig, stond er zo`n 10 meter vanaf en mooi in het midden. Het voorprogramma Periphery speelde gelukkig kort, wat een teringherrie en dat met 3 gitaristen,een adhd drummer en een zanger (lees schreeuwer) die amper boven het lawaai uit kwam. Heeeeeeeeeeeel slecht deze band!
Dan eindelijk doven de lichten en worden we getrakteerd op een prachtig muzikaal intro, een op drie kubusvormige objecten geprojecteerd filmpje ( gebaseerd op de nieuwe cd ) en zien we het indrukwekkende drumstel van nieuwe drummer Mike Mangini.

De band start met Bridges in the Sky van de nieuwe cd en ik hoor het gelijk, het geluid is prima! Zanger James Labrie is goed bij stem en dat is dus een prima begin van het concert. Hierna terug in de tijd met 6.00 van Awake en het is genieten van het gitaarwerk van John Petrucci en het toetsenspel van Jamews Rudess (prachtig keyboard die hydraulisch in alle standen is te zetten). Build Me Up, Break Me Down is ook weer van de laatste cd, die natuurlijk de meeste aandacht krijgt. Surrounded is weer een oudje en weer fijn om te horen maar hierna kunnen we met het heavy The Root Of All Evil lekker uit ons dak gaan. Dan mag drummer Mike Mangini kort zijn kunsten vertonen en hoe! Wat een geweldige drummer en doet beslist niet onder voor Mike Portnoy, de vorige, hoewel die veel meer op de voorgrond trad.

Dan een van mijn favorieten het hele oude Fortune in Lies en wat een spetterende uitvoering, echt geweldig! Na dit hoogtepunt het beste nummer van de laatste cd Outcry, werkelijk subliem gespeeld en wat een spanningsveld in dit nummer!Heel mooi bij dit nummer ook de achtergrondbeelden en de schitterende lichtshow. Hierna hebben we een acoustisch intermezzo met The Silent Men en Beneath the Surface, leuk voor de afwisseling maar voor mij had het niet gehoeven. On the Back of Angels is weer van de laatste cd en is een prachtig nummer. Hierna ga ik helemaal uit mijn dak met War Inside My Head en The Test That Stumped Them All van Six Degrees, wat een krakers deze nummers en Petrucci knalt zijn vette riffs de zaal in.

Dan wordt het prachtige The Spirit Carries On gespeeld met kippenvelsolo van John Petrucci en ik zie in gedachten de gospelkoorzangeressen van de dvduitvoering meezingen. Breaking All Illusions is weer van de laatste cd en een lekkere lange afsluiter van het optreden.

Als toegift krijgen we het machtige Pull Me Under en nog eenmaal gaat de band en zaal uit zijn dak. Het concerts in ondanks zijn twee uur me nog te snel voorbij gegaan maar ja dat is nu eenmaal de werkelijkheid en zegt alleen maar hoeveel ik ervan genoten heb. Jammer dat er dat er niet meer oude nummers gespeeld werden maar ja je kan niet alles hebben. Het was een geweldig optreden en ik had het beslist niet willen missen!