Be Quickloop Dokkum

Vandaag na jaren afwezigheid weer eens de Be Quickloop in Dokkum kunnen lopen. Vorige week had ik plannen om hier de halve marathon te gaan lopen maar aangezien ik nog steeds niet 100& fit was, werd het toch nog maar een keer de 10 kilometer. Er was een groot aantal lopers naar Dokkum gekomen ondanks de slechte weersvooruitzichten maar dat viel reuze mee. De wind was wel stevig maar niet dusdanig dat het erg zwaar was. De eerste twee kilometer liepen best wel aardig, het voelde tenminste al een stuk beter aan als een week geleden. Ik kon een voor mij redelijk hoog tempo lopen en dat was al heel wat. De route was best wel leuk, we liepen gelukkig geen lange rechte einden en we hadden af en toe wat bescherming van bossages. De eerst 5 kilometer ging in 21.07 en dat was boven verwachting. Terug in Dokkum moesten we nog een hele lus maken waarvan het stuk parcours me bekend voor kwam van de Bonefatiusloop. De laatste kilometers liep het wat moeizamer maar dat was natuurlijk niet vreemd na zo`n snelle start. De loop was 10.3 kilometer dus de eindtijd van 45.40 was heel bevredigend! We hadden lekker gelopen en ik voelde me lichamelijk weer goed. Jammer dat we over twee weken geen halve marathon hebben maar het doel is toch om in Apeldoorn de Asselronde te gaan lopen.

Oudejaarsloop Marrum

Na een week van ziekte en niet fit zijn leek het me niet verstandig om een halve marathon te gaan lopen in Marrum, jammer omdat ik daardoor de plannen voor een marathon in Apeldoorn te gaan lopen op een klein pitje kan zetten. Oke, het werd nu een loop over 10.8 kilometer en dat is al heel wat als je niet fit bent. Bij de start me dan ook bescheiden opgesteld en dan maar zien hoe het gaat.

Als je wat tempo begint te maken begint het lichaam al gelijk tegen te sputteren, lichte druk op de longen, zware benen en hijgen als een oud paard. De eerste ronde over 5.4 kilometer lijkt snel voorbij na ongeveer 25 minuten maar ja dan moet je nog zo`n ronde! Nog een keer een dikke kilometer wind tegen, een afslag en dan weer de wind van opzij.

Dan de lange weg terug naar Marrum voorbij de Koopmans verf fabriek en het loopt wel redelijk.
In het dorp is het dan nog een kilometer naar de finish waar ik door Jan Kooistra met de overbekende woorden wordt binnen gehaald. Ik finish in 50.32, wat een 9e plaats bij de 50 plussers betekend. Totaal een 28e plaats van de 161 deelnemers dus niet eens zo slecht. Afwachten nu of het lichaam de komende dagen snel opknapt zodat wellicht in Dokkum alweer een halve marathon gelopen kan worden.

Top tien 2011

Het jaar 2011 is zo goed als afgelopen en dan is het weer tijd om met mijn traditionele top 10 lijstje te komen met favoriete rockcd`s van het afgelopen jaar. Het is weer een gevarieerd lijstje geworden met verschillende soorten rock of metal.
Hier mijn favoriete top 10 van 2011:

1.   Theocracy - As The World Bleeds
2.   Hell - Human Remains
3.   Journey - Eclipse
4.   Volbeat - Live From Beyond Hell
5.   Dream Theater - A Dramatic Turn Of Events
6.   Arch/Matheos - Sympathetic Resonance
7.   Myrath - Tales Of The Sands
8.   Krux - He Who Sleeps Amongs The Stars
9.   Black Country Communion - II
10. Chickenfoot - Chickenfoot 3

Mijn favorite dvd`s van het afgelopen jaar zijn die van Black Country Communion -Live over Europe en Volbeat - Live From Beyond Hell

Krux - He who sleeps amongst the Stars

Dit jaar konden er ondanks een lawinevracht aan rockreleases mij weinig cd`s echt overdonderen. In december verscheen gelukkig de nieuwe Theocracy en nu de voor mij relatief onbekende band Krux met de cd He who sleeps amongst the Stars. Deze zweedse band is het hobbyproject van bassist Leif Edling van Candlemass waar ik ook een groot fan van ben. Het is inmiddels de derde cd van deze band maar de eerste die ik hoor. De band speelt doommetal, een vorm van metal die beinvloed is door Black Sabbath. Het toevoegen van keyboards, bespeeld door Carl Westholm zorgt voor een fraaie aanvulling van de sound van deze band zodat af en toe ook iets van Deep Purple doorklinkt.Verder is het gitaarwerk van Frederik Akeson ( Opeth) geweldig met name de talrijke soli zijn om te smullen.
De cd opent met het vlotte titelnummer waarvan zijn slepende ritme je gelijk bij de kladden pakt en waar de ondersteunende keyboards voor een volle sound zorgen. Zanger Mats Leven mag ook wel genoemd worden, die heeft een uitstekende strot wat precies bij dit soort muziek past. De gitaarsolo op dit nummer is prachtig. The Hades Assembly is een echt doom nummer, zware trage metal maar met een sfeer om van te watertanden. De gitaarlicks zijn echt fantastisch op dit nummer. Ook het derde nummer Emily Payne is van het zelfde laken het pak zo mag ik dit soort metal graag horen! De overige vier nummers zijn van een zelfde hoog niveau met als uitschieter A Place Of Crows wat een heerlijk vet nummer is met een geweldige melodie. Deze cd komt zeker in mijn top tien van dit jaar vanwege de afwijkende stijl en enkele schitterende nummers.

Boscross Marathon Diever 2011

Afgelopen zaterdag was toch wel een bijzondere dag want ik zou binnen een periode van ongeveer een maand mijn tweede marathon gaan lopen. Na de voor mij doen prima gelopen Berenloop op Terschelling kwam ik tot de ontdekking dat ik vrij was in het weekend van de Diever Boscross Marathon. Jaren geleden had ik wel eens de halve marathon hier gelopen en had er toen erg van genoten. Ik nam dan ook het idiote besluit om hier de hele marathon te gaan lopen.Dus na Terschelling nog wat kilometers gemaakt om hier aan de start te staan. De week vooraf was het enorm slecht weer met veel regen en dus begon ik hem wat te knijpen, want wat zou me te wachten staan deze dag? Ik was vooraf aan de loop enkele dagen vrij en was dan ook constant met de loop in mijn hoofd bezig. Die zaterdag werd ik echter wakker met het idee dat ik er erg veel zin in had. Het was gelukkig deze dag mooi weer, het zonnetje scheen bleekjes en er was niet al teveel wind. Er waren ditmaal niet veel bekenden voor mij maar Thierry Groen uit Gorredijk zou ook de marathon lopen en daar heb ik in het algemeen altijd een goede loopmaat aan. Door de drukte bij de start was het eerst moeilijk om wat op gang te komen maar aan de ene kant vond ik dat ook weer niet zo erg want zo zou ik mooi het parcours wat in beeld kunnen krijgen.In het eerste gedeelte van de 1e ronde van 10,5 kilometer waren er de meeste plassen die ontweken moesten worden en zat er een kort stijl klimmetje in.

Ik was inmiddels bij Thierry komen te lopen en dat zou ook voorlopig zo blijven. Het tweede gedeelte van de 1e ronde was duidelijk beter te belopen maar toch pittig vanwege een grotere stijle klim en enkele korte klimmetjes achter elkaar. De eerste ronde liep ik in ongeveer 55 minuten dus een mooie tussentijd. De 2e ronde ging wat sneller doordat het wat rustiger was geworden op het parcours en ik werd onderweg aangemoedigd door vriend Michel de Krijger die even was komen kijken.

De derde ronde ging ik met vol vertrouwen in en we kwamen met een groepje van 4 lopers te lopen. Ongemerkt begon ik wat last te krijgen van de bovenbeenspieren maar alsnog kon ik nog aardig door lopen. Ik liet me wat teveel meevoeren door het tempo van de uit het westen afkomstige ervaren marathonloper waardoor ik me wat forceerde en dat moest ik in het tweede gedeelte van de ronde waar die klimmejes kwamen bekopen. De benen protesteerden heftig en ik verzuurde enorm waardoor ik mijn loopmaten moest laten gaan.Inmiddels was ik natuurlijk wel weer vlak bij de finish gekomen en waar mijn eerste gedachte was om te stoppen trok de stem van Jan Kooistra me over de streep en ik besloot door te gaan.Na een korte verzorging kon ik mij zowaar weer wat in beweging trekken ook omdat dat gedeelte weer wat beter te belopen was. Nog een keer begroet door Michel zag ik eerst verder niemand meer en begon ik de strijd met mezelf en de laatste 9 kilometer.Een tijd onder de 4 uur waar ik op gehoopt had zat er natuurlijk al lang niet meer in en uitlopen was het enige waar ik nog aan dacht. Ik kwam ook nog twee lopers tegen die het zwaar hadden en ook hun eigen strijd streden, wat op zich boeiend was om te zien.Gek eigenlijk dat ik niet eens moe was maar die benen wilden gewoon niet meer. Voor de laatste verzorging nog een keer die stijle klim die ik nu maar wandelend nam. Bij de laatste verzorgingspost nam ik nog wat cola en dit wondermiddel zorgde er voor dat ik de laatste 3 kilometer nog een redelijk tempo kon lopen. Toen het laatste weggetje op naar de finish om daar tenslotte te finishen in 4.19.30. De eindtijd vond ik al helemaal niet belangrijk meer, ik was trots op mezelf dat ik deze marathon uitgelopen had. Jammer dat ik de laatste ronde niet geheel hardlopend had kunnen volbrengen door de verzuring van de benen want dat heeft me heel veel minuten gekost. Al met al heb ik wel erg genoten van deze geweldig mooie marathon en het gevecht met mezelf. En natuurlijk niet vergeten de geweldige verzorging bij deze marathon, klasse!

Sinterklaasloop Bolsward

Maandagavond, het avondje van Sinterklaas. In plaats van een snelheidstraining deelnemen aan de Sinterklaasloop over 7.5 kilometer. Het was druk met 270 deelnemers en daarom dringen bij de start,dan het startschot en we gaan de donkere straten van Bolsward in. Veel deelnemers hebben een reflecterend hesje aan of lichtjes om de arm(en). Ik kan niet zo snel wegkomen door de drukte ( en ik ben ook niet zo`n snelle starter) maar na 2 kilometer komt het tempo er wel aardig in. De net aangeschafte lichtere wedstrijdschoenen lopen lekker. Ik hop net als die zaterdag van de ene loper naar de ander en kan een voor mij aardig hoog tempo aanhouden. Jammer dat 500 meter voor de finish de darmen wat opspelen maar ik weet met een eindtijd van 31.40 een voor mij bevredigende prestatie te leveren. Ik word 22e in een deelnemersveld van 270. De conditie is prima op dit moment door de gevarieerdere trainingen. Nu toewerken naar de Boscross Marathon in Diever waar het op doorzettingsvermogen en karakter aan zal komen, ik kijk er naar uit.
https://docs.google.com/spreadsheet/ccc?key=0Ah75J4zzHEhVdHVGYmpKZGhfdHpXRVBtUVpzcWUzR0E

Slachterin Wommels

Als voorbereiding van de Boscross Marathon liep ik afgelopen zaterdag de Slachterin in Wommels. Het doel was om onder de 1uur35 te gaan lopen en dat zou nog een hele kluif gaan worden gezien de redelijk stevige wind deze dag. Ruim 300 lopers gingen van start voor afstanden van 5, 10 of 21 kilometer met o.a. het passeren van de Slachtebrug over de N73.

De eerste 5 kilometer gingen in 22.33 dus aardig op schema maar het liep nog niet echt lekker. Gelukkig liep ik nog in een klein groepje zodat ik af en toe de luwte wat kon opzoeken. Na 9 kilometer had ik het gevoel wat beter in mijn ritme te komen en besloot ik het tempo te gaan verhogen. Pal tegen de wind naar De Klieuw weet ik twee lopers te achterhalen en voor me richting Reahus heb ik een hele groep zo`n 500 meter voor me in het verzier, kijken of ik daar naar toe kan lopen. Met het windje mee gaat het lekker en het 15 kilometerpunt word in 1.07.10 bereikt dus mooi op schema. Het stuk naar Easterein is weer wat lastiger doordat de wind schuin op kop staat maar ik kan het tempo er goed in houden. Steeds heb ik weer lopers voor me die ik als richtpunt gebruik om het tempo hoog te houden. De 20 kilometer word in 1.29.40 bereikt dus het gaat goed komen, de eerste dame loopt voor me dus nog steeds een mooi richtpunt.

Ik finish in Wommels in een tijd van 1.33.58, dus daar kan ik zeer tevreden over zijn! Nu nog twee weken naar Diever toe met deze week nog de Sinterklaasloop in Bolsward, een lange duurloop en een heuveltraining.

Theocracy - As The World Bleeds

Als er een cd is waar is halsreikend naar uit heb gekeken dan is het wel As The World Bleeds van de uit Athens Amerika afkomstige powermetalformatie Theocracy! Hun vorige cd Mirror Of Souls was mijn cd van het jaar 2009 en die beluister ik nog regelmatig. Alleskunner en oprichter van de band Matt Smith startte toendertijd dit soloproject maar nu is Theocracy een echte band geworden. Maar goed wat is As The World Bleeds nu eindelijk geworden. Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, dit is een waar meesterwerk geworden! De band start gelijk overweldigend met het 11 minuten durende I Am wat op vocaal gebied ongelooflijk sterk is en zeer gevarieerd is in tempo en hardheid. Het melodieuze riedeltje in dit nummer zat mij al maanden in de kop door een filmpje op You Tube maar klinkt hier toch weer iets anders. The Master Storyteller is een stuk korter en is een lekker fel nummer met pakkend refrein. Wat gelijk opvalt is het vette gitaargeluid op deze cd. Het derde nummer Nailed is een van mijn favorieten, wat een ongelooflijk vet nummer en dan die hemelse koren op de achtergrond,schitterend! Hide In The Fairytale is weer een wat korter nummer maar weer lekker uptempo, pakkend refrein en flitsend gitaarwerk. The Gift Of Music start wat rustiger met acoustische gitaren en mooi hoog zangwerk van Matt, die in topvorm is op deze cd. Halverwege het nummer krijgen we een mooie tempowisseling met een lekkere vervormde gitaarsolo. 30 Pieces Of Silver is ook weer een favoriet van me op deze cd, een heerlijk op topsnelheid gespeeld nummer. het refrein is ook weer zo catchy als de pest en de vette gitaarriffs denderen je boxen uit! Drown is het minste nummer op deze cd maar nog altijd prima en de gitaarsolo niet te versmaden. Altar Of The Unknown God is weer zo`n pakkend vlot nummer met een  spetterende gitaarsolo. Light Of The World zou het goed doen als cdsingle een lekker kort snel nummer. Het afsluitende titelnummer start met heel rustig pianospel maar dit gaat al snel over in een speedmetal stuk waar de vonken vanaf vliegen. Het nummer dendert als een snelheidstrein je boxen uit en sluit deze supercd overweldigend af. Ja wat moet ik hier nou van zeggen, tot nu toe mijn cd van het jaar!

Black Country Communion - Live Over Europe

De nog prille formatie Black Country Communion heeft nog maar 2 cd`s gemaakt en toch verschijnt er nu al een live dvd. Live Over Europe laat horen dat deze band live nog beter tot zijn recht komt maar dat is ook meer als logisch met topmuzikanten als Joe Bonemassa op gitaar, Glen Hughes op bas en vocals, Jason Bonham op drums en Derek Sherinian op keyboards. Ik heb echt genoten van deze dvd want het samenspel hierop is werkelijk van grote klasse. Glenn Hughes is helemaal in zijn element op het podium want hij gaat als een jonge Mick Jagger over het podium, plukt als een bezetene op zijn snaren van de basgitaar en zingt ook nog eens fantastisch. Joe Bonemassa kijkt altijd ernstig maar laat zijn gitaar spreken en op nummers als Song Of Yesterday, The Ballad Of John Henry en Cold krijg je kippenvel van zijn soli. Jason Bonham is een krachtige drummer en dat is te horen en Derek Shernian vult alle gaatjes op met zijn keyboards. Voor het overige horen we een bloemlezing van de 2 cd`s met rockers als Black Country (heerlijk baswerk), Man In The Middle of Sista Jane, of prachtige Led Zeppelin achtige nummers als The Battle For Hadrian`s Wall of Save Me. Song Of Yesterday is mijn favoriet op deze dvd wat een mooi nummer en wat een gitaarsolo! Leuk is ook de afsluiter Burn waarin Hughes weer even terugblikt op zijn tijd bij Deep Purple. Wat een geweldige liveband is dit toch, hier kunnen vele beginnende bandjes een punt aan zuigen!

Volbeat concert Ahoy Rotterdam

Gisteravond was het weer eens tijd om naar een concert te gaan, want het luisteren naar rockmuziek is leuk maar om het live mee te maken is nog leuker. Het deense rockgezelschap Volbeat trad op in Ahoy en aangezien ik wel gecharmeerd van hun aanstekelijke mix van metal,punk en rock `n billy was het geen moelilijke keuze om daar naar toe te gaan. Het was wel een klere eind rijden naar Rotterdam vanuit het verre friesland maar je moet er wat voor over hebben als rockfan! Ik was nog nooit eerder in Ahoy geweest maar dit was wel een hele grote zaal! Het voorprogramma Clutch was totaal onbekend voor mij maar kon niet echt boeien, geen aanrader dus. Maar oke we waren voor Volbeat gekomen dus nog even geduld. Na een Motothead intro gingen de lichten uit en het doek Volbeat viel letterlijk naar beneden om de heren muzikanten op het podium in beeld te brengen. Een knallend intro en Halllujah Goat brengt gelijk de sfeer er goed in. Meteen is duidelijk dat de heren er zin in hebben en wat een geluk zanger Michael Poulsen is goed bij stem! Hierna gelijk een van mijn favoriete nummer Guitar Gangsters and Caddilac Blood. Wat opvalt is de prachtige lichtshow en het decor wisselt soms van achtergonddoek die er trouwens mooi uitzien! Je kunt wel zien dat deze band in de loop der jaren steeds populaider zijn geworden want alles ziet er groter en mooier uit. Zulke zaken maken een rockconcert alleen maar mooier en het publiek geniet ervan. Er wordt fanatiek meegebruld met nummers als The Gardens Tale, Sad Man Tongue, Fallen en River Queen. Het concert duurt 1uur en 3 kwartier lang en kent nauwelijks inzinkingen al had het stukje Queen voor mij wel overgeslagen mogen worden, had hier bijvoorbeels het niet gespeelde 7Shots graag voor gehoord. Al met al een heerlijk concert, de sfeer zat er goed in, het geluid was voor Ahoy begrippen prima ( achterin zeker) en we zagen een enthousiaste band.

Marderhoekloop Oudemirdum

Na de geweldig mooie marathon op Terschelling heb ik even 4 dagen niets gedaan om de spieren wat tot rust te laten komen. Gistermiddag even een half uurtje rustig gelopen om de spieren wat los te maken en dan vandaag naar de Marderhoekloop in Oudemirdum. Het was vanmorgen flink koud met 3 graden maar het zonnetje scheen prachtig en wind was er nauwelijks. Ik zou 10 Engelse Mijlen gaan lopen, lekker rustig aan was de bedoeling. Net als zovelen besloot ik toch in de korte broek te gaan lopen want het parcours was aardig beschut en de zon warmde al wat op. Leuk was het om van andere lopers te horen dat het zo goed gegaan was op Terschelling en ik voelde me ook superfit voor de start. Na een erg rustige start na een kilometer of 4 het tempo licht verhoogd en dat kon prima. Het 8 kilometerpunt werd in 37. 23 gepasseerd, dus een eindtijd van 1uur15 zat er wel in. Na het 10 kilometerpunt had ik wat lopers voor me in het zicht en doordat het lekker liep kon ik het tempo nog wat verhogen. Het groepje waar ik een tijdje in gelopen had liet ik achter me en de laatste 4 kilometer nog even flink aangezet in het Fonteinbos om tenslotte te finishen in 1uur12. Dit was een tijd om een week na een marathon zeer tevreden mee te wezen. Nu nog een 4 weken doortrainen voor de boscrossmarathon in Diever want ik heb serieuze plannen om daar aan deel te gaan nemen.

Chickenfoot 3

De eerste cd van Chickenfoot was een lekkere rockcd met gemakkelijk in het gehoor liggende hardrock. De veteranen Joe Satriani, Sammy Hagar, Chad Smitt en Michael Anthony lieten hierop spontane wijze hun kunnen horen zonder teveel poespas maar wel met een lekkere drive. Nu dus hun tweede cd, die grappig genoeg 3 word genoemd en dat is weer een heerlijk stukje muziek geworden. Vanaf opener Last Temptation is het genieten geblazen van het samenspel van de ervaren muzikanten met ditmaal het gitaarspel van Joe Satriani die de band op sleeptouw neemt. Hij vliegt met zijn gitaarwerk nergens uit de bocht en laat lekkere gitaarriffs afwisselen met subtiel solowerk. Ook valt het mooie samenzang van Sammy en Michael op waardoor je af en toe het idee hebt naar de oude Van Halen te luisteren. De afwisseling in de nummers is behoorlijk met een prachtige rockballad als Something Gone Wrong, een lekkere meedeiner als Big Foot, het maatschappij kritische Three And A Half Letters met scheurend gitaarwerk en het bluesy Dubai Blues. De rest van de nummers is van een hoog niveau met als hoogtepunt voor mij het bonusnummer No Change. In deze tijd waar veel rotzooi uitkomt maakt het luisteren naar deze cd je echt blij, wat een vakmanschap!

Berenmarathon Terschelling

Weer heerlijk gelopen marathon op Terschelling!

Het was een geweldige dag afgelopen zondag bij de voor mij alweer 15e Berenloop op Terschelling. Ik zou weer de hele marathon gaan lopen want dan kun je het meest genieten van dit mooie eiland! Ik was vooraf erg onzeker geweest over hoe het zou gaan want de lange duurlopen waren niet al te geweldig verlopen. Maar goed de laatste halve marathon ging prima dus dat gaf me weer wat meer vertrouwen. Het weer was ideaal om te lopen,de korte broek kon aan en verder niet teveel bovenkleding. De eerste kilometers gingen allemaal onder de 5 minuten maar dat zegt natuurlijk niks,dus maar een beetje op mijn hartslag gaan letten. Ik liep eerst in een groepje die 4.45 de kilometer liep maar een hartslag boven de 160 deed me besluiten het iets rustiger aan te doen zodat ik steeds meer in een lekkere cadans kwam te lopen. Na kilometer 15 en een eerste Squeezy kon ik met een hartslag van 155 de nodige kilometers onder de 5 minuten blijven lopen. In de duinen was het heerlijk lopen en langzamerhand kregen we wind wat gunstiger dus schuin in de rug. Ook het zonnetje kwam er wat door en tot 30 kilometer geen problemen. Na een goede verzorging op naar het strand wat in hield dat de klim omhoog maar even rustig aan moest omdat ik als de dood was dat het in mijn hamstrings zou schieten. Het strand was niet best om te lopen, erg mul zand, maar even een tempo lager daar zou ik later wel weer pofijt van hebben. Na het verlaten van het strand ging het al snel wat beter al dreigde het een keer weer in de hamstrings te schieten maar dat kon ik door wat te strekken voorkomen. De laatste kilometers over de Longway duurden een eeuwigheid maar het zien van de Brandaris gaf nog energie om wat te versnellen (in gedachte)
En ja hoor daar was het finishdoek waar ik een eindtijd van 3.25.20 liet noteren. Ik was super tevreden daarover ook omdat ik op de laatste kilometers na lekker gelopen had. Tijdens de prijsuitreiking kreeg ik nog en fles wijn i.v.m. de 15e keer dat ik deelgenomen had aan deze loop.
Het was weer een geweldig mooie dag geweest en het blijft de mooiste marathon van Nederland!

Ronde van Ried

Afgelopen zaterdag was de Ronde van Ried en dat was de laatste kans om nog wat kilometers te maken voor de marathon van Terschelling. Tot nu toe was de voorbereiding voor deze marathon niet echt geweldig verlopen. Die paar keer dat ik een training van 30 kilometer op het programma had staan kon ik deze niet of met pijn en moeite volbrengen ondanks een niet al te hoog trainingstempo. Maar goed ik laat me niet zo snel van de wijs brengen en we zien volgende week wel hoe het gaat. Terug naar afgelopen zaterdag, we wisten al van te voren dat de afstand 22 kilometer was dus mooi lang. De start was wat chaotisch op het smalle bruggetje bij Bloemketerp maar eenmaal Franeker uit konden we wat op gang komen. Ik kreeg al snel gezelschap van Thierry Groen een voor mij prima loopmaatje qua tempo en adoratie voor het lopen. De route over Donjum, Tzummarum, Ried, Slappeterp, Peins en Schalsum is overbekend voor mij en omdat het lekker rustig loopweer was ging alles zeer relaxt. We liepen een tempo van 13 kilometer per uur en dat was precies wat ik in het hoofd had gehad. Na verloop van tijd kwamen er nog twee lopers bij ons en hadden we een mooi ploegje. Bijna in Franeker terug bleek dat de totale afstand wel meer als 22 kilometer was maar goed die meters konden er nog wel bij.

Ik finishte in 1uur 45 en was daar zeer tevreden mee.

Hell - Human Remains

Ik had nog nooit van deze engelse band gehoord maar na het zien van twee clips op You Tube was ik helemaal verkocht. Ik was in het verleden al fan van Mercyful Fate en daar kun je deze band enigzins mee vergelijken. De nummers op deze cd dateren al van de begin jaren 80 maar zijn nu in een nieuw jasje gestoken waardoor ze dankzij de heldere productie lekker vet klinken. Horror elementen spelen een grote rol in de muziek,de teksten en enkele creepy intro`s zorgen voor een geweldige sfeer. Luister maar eens naar het intro van Save Us From Those Who Saves Us waarin de katholieke kerk ervan langs krijgt en dan genadeloos overgaat in een spetterend heavy nummer. De band bestaat uit topmuzikanten, David Bower zijn zang past perfect bij dit soort muziek, lekker kwaadaardig zoals dat hoort bij horror. Kev Bower zorgt voor het flisende gitaarwerk en de sporadisch toegevoegde keyboards. Luister maar eens naar Blasphemy and the Master, een geweldig nummer dat zo van een Mercyful Fate cd had kunnen komen, wat een intro,wat een geweldige riffs en wat een fantastisch gitaarwerk!

De hele cd klinkt lekker afwisselend met soms lange nummers (The Devil`s Deadly Weapon) en maakt een verpletterende indruk op mij. Als ik de komende tijd me af wil reageren op iets dan is deze cd het juiste medicijn!

Images Of Eden - Rebuilding The Ruins

Eindelijk is er dan weer eens een klasse progressieve metal cd verschenen die je helemaal bij je kladden pakt. Maar dan heb je wel wat draaibeurten nodig om dat te onderkennen. Ik heb het over de cd Rebuilding The Ruins van de amerikaanse formatie Images of Eden. Ik had er nog nooit van gehoord maar wat een geweldige band is dit. Het openingsnummer Crossing The Sands klinkt als Queensryche in hun beste jaren. Dit komt ook omdat zanger Gordon Tittsworth ontzettend veel op Jeff Tate lijkt, alleen de erg hoge uithalen ontbreken bij hem. Dreams Unbroken is een erg mooie semi ballad met machtige gitaarsolo van Dennis Mullin. Sorrow`s End is een geweldig mooi nummer, een pakkend intro en dan een heerlijke heavy riff later gevolgd door een tempoversnelling met vituoos basspel van Tittsworth een manusje van alles. Het titelnummer is een lekker zwaar nummer met idem dito gitaarsolo. My Stigmata is een waar kunstwerkje met veel variatie in tempo en hardheid. Tribal Scars is daar en tegen weer een stuk luchtiger maar oh zo pakkend. De rest van de nummers zijn ook zeer de moeite waard! De drummer Chris Lucci en Dean Harris op de keyboards laten ook horen geweldige muzikanten te zijn. Nou wordt deze cd in de pers een beetje als een Queensryche kloon gezien maar daar ben ik het helemaal niet mee eens. Op de zang na vind ik dat de band best een eigen gezicht laat zien en hier een geweldige indruk achterlaat!

Bonefatiusloop Dokkum

Het was gister genieten van het heerlijke lenteweer in Dokkum bij de Bonefatiusloop. Ik had me ingeschreven voor de 10 kilometer om overbelasting van de nog steeds kwetsbare knie te voorkomen. Ook is het doel om de komende weken mijn 10 kilometer tijd onder de 40 minuten te krijgen. In de training had ik afgelopen week de tijd op 45 minuten gekregen en zou het doel worden hier onder te komen. De omstandigheden waren ideaal lekker veel zon en niet al teveel wind. Leuk parcours door en om Dokkum en een deelname van 125 lopers op deze afstand.

De eerste kilometers waren lastig, de wil om in een hoger tempo te lopen was er wel maar viel niet mee. Toch kon ik na 5 kilometer het tempo gelijk houden en was er geen inzinking. De laatste kilometer nog even alles eruit persen om ten slotte te finishen in 41.58. Hier was ik erg tevreden mee! Nu maar eens kijken of we over twee weken in Leeuwarden er nog wat af kunnen krijgen.

Shakra - Back On Track

Als liefhebber van de harde muziek sta ik open voor veel vormen van rockmuziek maar het is triest te constateren dat het meeste wat tegenwoordig verschijnt op rock/metal gebied niet te pruimen is. Mijn bezwaren zijn o.a. het schrijnend gebrek aan goede zangers, het lijkt allemaal op elkaar,het is te extreem of het is gewoon mijn pakkie niet aan. Daarom was ik blij dat ik de afgelopen week kennis kon maken met de voor mij nog onbekende band Shakra uit Zwitserland. Voor zover ik mij herinneren kan had ik alleen een lp van Krokus in mijn verzameling en dat was al een heel oudje. De cd Back on Track weet mij gelijk al te pakken met zijn aanstekelijke nummers die zweven tussen stevige hardrock en metal. Verder valt de uitstekende produktie op waardoor de nummers lekker je boxen uit knallen en de band heeft in persoon van John Prakesh een prima nieuwe zanger! Inmiddels is er ook een videoclip van het titelnummer en dat is ook gelijk een van mijn favorieten. Andere uitschieters zijn `LL Be You, Brand New Day, B True B You en de rockballads Lonesomeness en When I See You. De overige nummers zijn ook prima. Deze lekkere cd is voorlopig wel even zoet in mijn cdspeler!

Fates Warning - Live in Sneek

Afgelopen vrijdag trad de amerikaanse progressieve metal band Fates Warning op in Het Bolwerk in Sneek. Deze band leverde in 1984 hun eerste lp af genaamd Night on Brocken maar ik ken ze pas van 1995 toen ik de verzamel cd Chasing Time kocht. Hierna heb ik al hun muziek verzameld van oud tot nieuw. Vanaf A Pleasent Shade Of Gray zit de band nog meer in de alternatieve hoek met FWX als een van de hoogtepunten. Het was dan ook geweldig om na een stilte van 5 jaar ze live te aanschouwen! Het was jammer dat er weinig publiek op het concert was afgekomen, blijkbaar zijn ze in het noorden van Nederland niet erg bekend. Voordeel was dat ik lekker vooraan kon staan en mooi het subtiele gitaarwerk van Jim Matheos te volgen die zoals altijd in trance zijn ding stond te doen. Gelukkig zorgde zanger Ray Alder voor een prima contact met het publiek en ook bassist Joey Vera speelde erg enthousiast.

De band startte met het rockende One en het geluid was heel behoorlijk maar iets te hard waardoor de zang niet altijd goed te horen was. Maar we kregen heel wat moois te horen zoals Another Perfect Day, Pieces Of Me,Monument,A Pleasent Shade Of Gray, Point Of View en de publiekslieveling The Eleventh Hour met een enthousiast meezingend publiek. Erg leuk was dat op een gegeven moment Ray Alder even de tekst kwijt was wat enig grijnswerk van de overige bandleden opleverde. Fates Warning maakt prachtige muziek maar heeft op een of andere manier nooit de populariteit als Dream Theater of Queensryche gekregen.

Ik ben in ieder geval blij dat ik ze een keer live heb mogen aanschouwen, het was de moeite waard!

Halve marathon Leeuwarden

Na de halve marathon van Tzum had ik hoop op een nog snellere tijd gehad in Leeuwarden maar dat zou vandaag niet gaan lukken met windkracht 8 en windstoten van windkracht 9.

Tot Ritsumasyl ging het nog redelijk door enige beschutting van medelopers en bossages maar hierna kwam ik alleen te lopen op weg naar Dronrijp. Ik stond af en toe haast stil door de stormachtige wind die blies op de kale weg naar het benzinestation nabij Menaldum. Hierna was ook het stuk erna zeer moeilijk te lopen want de harde wind van opzij blies je soms haast omver.

Gelukkig kwam de wind terug naar Ritsumasyl in de rug maar werden de benen soms onder je lijf vandaan geblazen zo leek het. het eerste stuk had al veel kracht gekost en de benen gingen aardig zeer te doen. Hierna weer richting Marssum en een lang stuk langs de grote weg terug naar Leeuwarden, hier kon ik weer enigzins tempo maken. Na de glazen piramide staken we binnen door over het industrie terrein richting het FEC en was er weer veel wind van opzij. Ondertussen zat ik toch aardig doorheen maar inmiddels waren we gelukkig dicht bij de finish gekomen. Ik finishte in 1.36.55, gezien de zeer zware omstandigheden een voor mij nog redelijke tijd. Ik hoop dat ovet twee weken in Langezwaag de omstandigheden gunstiger zullen zijn om een tijd rond de 1uur30 te gaan lopen.